Niets aan toe te voegen
6 reactiesEen 52-jarige patiënte wordt naar mijn spreekuur verwezen met de volgende vraagstelling van de huisarts: In aantal maanden 8 kilogram aangekomen; oedeem in benen beiderzijds. Lab en echo geen bijzonderheden.
Gaarne uw expertise bij duidelijk aankomen in korte tijd en oedeem beiderzijds benen.
Voorgeschiedenis: 2007 slapeloosheid/andere slaapstoornis
2009 Carotisdissectie rechts
2014 depressie
Met deze informatie moet ik het doen.
Bij anamnese blijkt dat zij twee maanden daarvoor een internist uit een naburig ziekenhuis in dezelfde stad heeft bezocht met precies dezelfde vraagstelling. Deze informatie mis ik volledig in de verwijsbrief. Na opvragen van de gegevens van mijn collega in het naburige ziekenhuis, ontvang ik een keurige brief waarin ten eerste wordt gemeld dat mijn collega geen significante oedemen heeft gezien (en ook ik kan geen oedemen objectiveren), en ten tweede dat er zeer uitgebreide diagnostiek is verricht waarbij de differentiaaldiagnose volledig is uitgewerkt. Er wordt geen pathologie gevonden en de niet significante oedemen worden geduid als mogelijk passend bij veneuze insufficiëntie waarvoor steunkousen worden geadviseerd.
Overigens wordt elders een gewicht van 82 kilogram gemeten en door mij een gewicht van 80 kilogram.
Ik heb patiënte uitgelegd dat mijn collega in een ander ziekenhuis zijn werk heel netjes heeft gedaan en ik daar niets aan toe te voegen heb. Ik heb een poging gewaagd te spreken over onverklaarde lichamelijke klachten, maar voelde daar totaal geen ruimte voor. Patiënte is naar de huisarts terugverwezen.
Ik heb de huisarts een nette brief gestuurd met mijn conclusies en de reden vermeld waarom ik geen aanvullend onderzoek heb verricht. In diezelfde brief heb ik tevens mijn ontevredenheid geuit over 1. de zeer summiere c.q. onvolledige verwijsbrief in een tijd waarin kwaliteit in de zorg hoog in het vaandel staat en goede intercollegiale overdracht bijdraagt aan goede kwaliteit van zorg en 2. de onzin van dit geld verspillende consult in tijden van bezuinigingen in de zorg.
ed berends
huisarts, eindhoven
De frustratie van de internist snap ik volkomen.
Verwijzen voor een second opinion is niet altijd gemakkelijk. De patiënt wil dan graag dat er onbevangen naar de casus wordt gekeken, en dan is de bias van een recent eerder onderzoek niet gewenst. Het... zou handig zijn als de huisarts gewag had gemaakt van het feit dat het een second opinion betreft.
Daarnaast vind ik het uiterst ongemakkelijk om vanuit Medicom via Zorgdomein de juiste informatie bij te voegen uit mijn EPD. Dat zal mogelijk aan mijn onhandigheid of ongeduld liggen, maar intuïtief is het zeker niet.
Als het dan toch tot irritatie leidt, dan is persoonlijk contact beter om te kijken wat de beweegredenen zijn geweest.
En ...in sommige intercollegiale relaties gaat dit ook niet helpen..
Coen Kuijpers
Medisch adviseur, Almelo
De internist had natuurlijk de huisarts kunnen bellen om zijn ongenoegen te bespreken en om het verhaal van de huisarts aan te horen.
Wim van der Pol
counselor, Delft
Zou het geen idee of optie kunnen zijn om de dame uit te nodigen op gesprek, waar de huisarts en specialist bij aanwezig is. In plaats van schriftelijk communiceren. Dit leidt mijns inziens tot een mondeling (voor)ONDERZOEK, WAARIN ALLE TWIJFELS GEUI...T KUNNEN WORDEN. Wellicht zoekt zij daarna een andere huisarts.
SIE Liang Hai
Internist niet praktizerend, Purmerend
De verwijzer durfde deze informatie kennelijk niet in de (gebruikelijk open) verwijsbrief te zetten, of wilde er gewoon van af zijn. Artsen, ook huisartsen, hebben vaak grote moeite hoe met zo'n "moeilijke" somatiserende patiënt om te gaan, na ons co...nsult zijn wij als specialist klaar, de huisarts zit er nog steeds mee. Wil 't niet goedpraten, maar wel aangeven dat niet iedereen zo begaafd is, er er zo goed mee kan omgaan, al zou 't wel moeten.
Rosa Karemaker
Psychiater, Den Haag
Wat ik een beetje mis is waar deze vrouw bang voor was - aan welke diagnose dacht zij zelf? Dan lukt wellicht gerichte geruststelling en kan t shoppen doorbroken worden.
Sonja Wierckx-Mentink
huisarts, Ede
Zo begrijpelijk, uw reactie op deze onzinnige verwijzing. Maar ik begrijp de huisarts ook wel. Want die heeft vast ook geconstateerd dat er geen oedemen zijn en waarschijnlijk geen gewichtstoename. En die heeft vast ook gedacht aan SOLK, maar deze pa...tient wil daar niet aan. En zulke patienten kunnen dan heel ver gaan om opnieuw een verwijzing te eisen.
Het zou de huisarts zeker gesierd hebben om de eerdere verwijzing en de conclusie met u gedeeld te hebben en om een second opinionverwijzing ervan te maken. Soms hebben patienten een tweede mening nodig om alsnog open te staan voor SOLK en de psychosomatische benadering te kunnen kiezen. Hopelijk lukt het de huisarts nu wel.