Dagbehandeling heet dagBESTEDING
2 reactiesMijn 72-jarige patiënt heeft zwaar parkinson. Toen hij verschillende CVA’s overleefde, belandde hij in een rolstoel. Hij heeft een computer en een iPad; daar doet hij spelletjes mee en communiceert ermee met anderen, ook met mij.
Hij denkt traag, kwijlt, heeft een CAD. Zijn vrouw verzorgt hem liefdevol en overdag gaat hij naar de dagopvang in een dorp 10 kilometer verderop. Als ik hem thuis een griepprik kom geven, mag ik vanaf 16.30 uur langskomen, omdat hij anders nog niet terug is met het busje van de dagopvang.
Op een ochtend word ik gebeld. De thuiszorg die de CAD spoelt, belt mij dat meneer vooroverhangt in zijn rolstoel. Thuiszorg? Op de dagopvang? Maar goed, iemand die zijn zorgen uit over deze kwetsbare meneer. Ik informeer nog even waar ze de heer nu aantreft. Jazeker, op de dagopvang. Tot mijn spijt vertel ik haar dat ik geen visites kan doen 10 kilometer verderop bij de dagopvang. Ik vraag haar deze informatie door te spelen naar de leidinggevende van de dagopvang. Die is niet aanwezig …eh… een arts van de dagopvang dan?
Even later word ik gebeld door de aios die op afdeling werkt boven de dagopvang. Ze was gevraagd naar de man te komen kijken maar had geen voorgeschiedenis. Ik vertel haar zijn voorgeschiedenis, maar… hoe komt het dat de voorgeschiedenis daar niet bekend is? De welwillende aios wist dat ook niet. Ze had de man onderzocht, hij was zo slap en moe binnengekomen op de dagopvang. Ze vond geen acuut moment. Ik bedank haar voor haar rapportage aan mij, maar stelde vast dat ik niet haar opleider ben. Dat ze wellicht werkt onder haar eigen opleider en het met hem/haar moest overleggen.
De volgende dag krijg ik een bericht binnen via de hap: er was ’s avonds een visite gedaan. Meneer was de hele dag niet lekker, had koorts en onder verdenking pneumonie en urineweginfectie is hij opgenomen in het ziekenhuis. Ik klim in de telefoon, bel de dagopvang, vraag naar de verantwoordelijk arts. Die is in bespreking. Eind van de middag word ik teruggebeld. De verantwoordelijk arts zegt dat de dagbehandeling nu dagBESTEDING heet. Er is geen behandelovereenkomst meer. Ze kunnen nog wel acute zorg leveren, bijvoorbeeld insturen bij een myocardinfarct, maar meer was echt niet mogelijk. Dit was dan de praktijk van de uitkleding van de Wmo! Ze vond het zelf ook verschrikkelijk.
Dus als je als patiënt niet lekker bent, ga dan NIET naar de dagopvang. Blijf thuis en bel de huisarts. Anders zit je de hele dag op de dagbesteding ziek te zijn en kun je pas ’s avonds huisartsenzorg krijgen, tenzij het busje je eerder naar huis brengt. Nu snap ik ook waarom de thuiszorg daar rondliep: hoort ook niet bij dagbesteding.
Heeft u ook een perikel? Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl
Verena Böttcher
specialist ouderengeneeskunde, Velp
Zoals altijd ligt de waarheid in het midden lijkt me. Zolang artsen in de gaten die de 'regulerende instanties' laten vallen blijven springen, komen deze ongeschonden met alle bezuinigingen weg, omdat de consequenties nu 'gratis' worden opgevangen. O...m die reden alleen al een pluim voor de dappere huisarts die dit praktijk perikel (ongetwijfeld in zijn/ haar vrije tijd) heeft geschreven. Ik ben in het verleden trotse arts van een (in Parkinson gespecialiseerde) dagbehandeling geweest, waar ik zonder problemen mijn medische verantwoordelijkheid nam. Helaas hebben de dagbehandelingen het wegens bezuinigingen zwaar. Het lijkt me dan ook niet opportuun om de specialist ouderengeneeskunde van de betreffende zorgorganisatie de zwarte piet toe te schuiven.
Wat we wel met zijn allen kunnen doen? Helder communiceren wat er wel en niet geboden wordt in een bepaald pakket (dus een bericht aan de huisartsen); discussie aanwakkeren over de (on)wenselijkheid daarvan; de verantwoordelijkheid daar neerleggen waar deze thuis hoort; en ja, menselijk blijven..
Kwetsbare ouderen zijn soms al een dag lang 'hangerig', niet lekker, anders dan anders, zonder dat je een duidelijk focus vindt bij lichamelijk onderzoek. Dat is nou eenmaal het vak van de specialist ouderengeneeskunde en het kost echt wel een paar jaar om dat te leren. En de diagnose achteraf stellen is altijd makkelijker.
Zullen we gewoon samen zorgen dat de centjes nu komen en weer goede medische zorg leveren voor een redelijke vergoeding? Lijkt me ook best een goede insteek.
Willem van Bork
Adviserend geneeskundige, Oegstgeest
Met alle respect voor de beide collegae maar dit heeft echt niets met de Wmo of de financiering van de zorg te maken. Dagbesteding of dagbehandeling, whats in a name. Hier is sprake van een collega die gewoon zegt, dáág behandeling. Als ik de familie... van deze man zou zijn zou ik serieus een gang naar het tuchtcollege overwegen. Je treft iemand aan in een deplorable toestand en je mist een cruciale diagnose bij iemand die thuishoort in jouw doelgroep. Dan doe je toch wat je als arts moet doen? Behandelen.....!!!! Dat doen we toch ook op straat na een verkeersongeluk? Sorry, ik kan het niet declareren is dan toch ook geen optie?
Dokters moeten zich bezig houden met datgene waar we goed in zijn. Onze patienten behandelen. De centjes komen later wel.