Lezersverhalen
1 minuut leestijd
psychiatrie

Verleidende kracht

3 reacties
Getty Images
Getty Images

Jan is een chronische patiënt die al jaren van arts-assistent op arts-assistent overgaat. Vriendelijk en een tikkeltje vaderlijk. Hij heeft een dijk van een bipolaire stoornis, maar is de laatste maanden ­stabiel. Met een grote map onder de arm en een bos kleurige bloemen in de hand, stapt hij mijn kamer binnen. ‘Meid, je bent een heel prettige dokter!’

Als eerstejaarspsychiater in opleiding voel ik me gevleid, want hij heeft meer dokters gezien dan ik bipolaire patiënten. ‘Wat attent Jan. Maar dit mag ik niet aannemen.’ Hij legt uit dat geschenken onder een bepaald bedrag toegestaan zijn. ‘Vind je het leuk om iets van mijn werk te zien?’ vraagt Jan. Hij schuift mijn spullen opzij en spreidt twintig tekeningen uit op mijn tafel. Een halfuur later ben ik opgetogen. Ik heb mijn eerste kunstaanschaf gedaan. Maar het nagenieten duurt niet lang. Een niet-pluisgevoel borrelt vanuit mijn buik naar mijn brein. Iets kopen van een patiënt: dat kan écht niet. Ik slaap nauwelijks die nacht. Net als Jan, verneem ik de volgende morgen. Hij zit met een manische ontregeling in de separeer. Hoe heb ik het kunnen missen? In plaats van iets te kopen en mee te gaan in zijn aanstekelijke enthousiasme, had ik alarmbellen moeten horen. Bedenken dat dit foute boel was. Als ik beschaamd mijn supervisor bel om te biechten, geeft hij me een compliment. ‘Je neemt verantwoordelijkheid voor je fout. Als eerstejaarsassistent heb je een hoop te leren. Een manie herkennen is niet zo moeilijk. De aanloop ernaartoe is een ander verhaal. Geef die tekeningen een plek in je spreekkamer, dan vergeet je nooit de verleidende kracht van een hypomanie.’ Twintig jaar later schaam ik me nog steeds. Maar ik heb geen hypomanie meer gemist. Met dank aan Jan.

Cassandra Zuketto, psychiater, Nieuwegein

psychiatrie
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Fred Bekker

    psychiater, Apeldoorn

    Herkenbare casus. Ik maakte hetzelfde mee in mijn tijd als arts-assistent psychiatrie zo'n 40 jaar geleden en voelde hetzelfde, waarop mijn supervisor zei "hang maar in je kamer op, als mevrouw weer uit haar manie is, wil ze het weer terug hebben". E...n zo gebeurde het ook en zowel patiënte als ik waren blij dat het zo weer goed kwam.

  • Gemma Olislagers-Lemmens

    Huisarts , Den Bosch

    Nooit wegdoen die tekeningen! Zo leren we elke dag weer van onze patiënten; houdt onder andere dát het vak ook niet onwijs leuk?

  • Wim Jacobs

    huisarts, Boxmeer

    Cassandra zelfs een psychiater in opleiding is een mens.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.