The show must go on

Musici eisen het uiterste van hun lichaam en geest om optimaal te presteren. Op het conservatorium wordt er urenlang getraind en steeds weer zijn verwachtingen hooggespannen. Helaas leidt deze combinatie van biomechanische en psychische belasting vaak tot blessures en zelfs chronische pijn. Op het kunstenspreekuur aan de afdeling Revalidatiegeneeskunde zagen wij een jonge gitarist met de potentie om een groots performer te worden.

Hij werd al enkele maanden geteisterd door klachten van zijn rechterarm: verspreide pijn, tintelingen, doofheid en soms het gevoel de controle te verliezen. In eerste instantie alleen na het spelen, later ook in rust. De klachten verstoorden zijn slaap en zorgden ervoor dat hij moeite kreeg met schrijven en vlees snijden. De jongen zag zijn droom in rook opgaan. Wat moest hij, net nu zijn examens eraan zaten te komen? Uit voorzorg nam hij dagelijkse activiteiten over met links en vermeed bewegingen met zijn rechterhand. Tijdens het spreekuur werden specifieke oorzaken uitgesloten en concludeerden we dat er sprake was van aspecifieke klachten van arm, nek en schouder. Vanwege de bewegingsvrees en catastrofale gedachten werd een multidisciplinair revalidatieprogramma geïndiceerd, startend met pijneducatie. Op basis van het vrees-vermijdingsmodel boden wij deze jongen inzicht in de rol van zijn eigen vermijdende gedachten en angsten bij het instandhouden van klachten. Na een half uur educatie was hij ervan overtuigd dat zijn klachten hem niet meer hoefden te beperken bij het gitaar spelen. Een revalidatiebehandeling starten was zelfs niet meer nodig. Toen wij hem na drie maanden terugzagen waren zijn klachten nagenoeg verdwenen en had hij zijn examens succesvol afgelegd, dankbaar voor het feit dat hij nu het verband inzag tussen biomedische, psychische en sociale factoren die zijn pijnklachten beïnvloeden. De gitarist zag er weer muziek in!

Vera Baadjou, revalidatiearts Adelante, locatie MUMC+, Maastricht