Tags

Als docent op de Hogeschool van Amsterdam geef ik les over Evidence Based Practice (EBP) aan verpleegkundestudenten. De studenten vinden dit vak een drama en begrijpen niet waarom een verpleegkundige geschoold zou moeten worden in het lezen, begrijpen en opzetten van onderzoeken.

Met veel passie vertel ik de verhalen van Florence Nightingale tijdens de Krimoorlog, en van haar wetenschappelijke onderzoek over hygiëne. Op het scherm achter mij verschijnt de taartdiagram van Nightingale uit 1858, maar mijn studenten brengen er weinig bewondering voor op.

Met zorg en precisie leer ik de studenten omgaan en onderzoeken te zoeken binnen PubMed en bespreek ik termen als ‘limits’ en ‘MeSH’ en ‘search builder’. En gaan de studenten zelfstandig met een stappenplan op zoek. Gelukkig is de huidige internetgeneratie erg handig en is het zoeken binnen PubMed niet moeilijk voor ze.

De studenten werken het stappenplan af, maar er zit een meisje met hoogblonde krullen een beetje vreemd naar haar beeldscherm te staren. Ik vraag of ik haar kan helpen. Met een Amsterdamse tongval zegt ze: ‘Sja, ik snap het nie hoor, die mesh…ehh…Ik ziet het verschil nie.’ Ik leg haar uit dat de medical subheadings trefwoorden zijn die door de auteur zijn geïndexeerd als zoekterm. Ze blijft me glazig aankijken dus ik probeer haar nogmaals de MeSH database uit te leggen met een ander voorbeeld: het verschil tussen het woord ‘diabetes’ zoeken binnen de PubMed-database (400489 artikelen) en de MeSH-database (276198 artikelen). Ik benadruk dat het voordeel van MeSH is dat iemand dus snel en gericht het artikel kan vinden. En als je vier jaar aan een onderzoek hebt gewerkt, wil je als auteur graag dat je artikel wordt gelezen.

Ineens veert ze op: ‘Dus MeSH is eigelijk hetzelfde as de tags die ik geef aan mijn YouTube-fillempies?’

Ik ben er stil van, een betere uitleg had ik niet kunnen geven.

Marieke Wouters-Vugts, docent verpleegkunde, Amsterdam