Psychisch wél

Hij hoest en is hees. Krachteloze woorden wurmen zich langs zijn vergeelde tanden. ‘Ken je effe naar me longuh luisteruh, doc?’

Nadat ik de stethoscoop heb weggelegd en hem gerustgesteld, vraag ik braaf conform de gangbare richtlijnen: ‘Heb je weleens overwogen om te stoppen met roken?’

Hierop buigt hij naar voren, over de tafel. Nieuwsgierig naar zijn ontboezeming doe ik hetzelfde. Ik staar in zijn door oorbellen geflankeerde, nu al doorrookte gelaat, terwijl de ogen onder het baseballpetje hun aandacht opeisen.

‘Psychisch ben ik er klaar voor, doc’, fluistert hij. De tabakslucht kriebelt in mijn neus. ‘… Maar mentaal nog niet.’ Met zijn wijsvinger boort hij in zijn slaap.

Ik knik. Ik snap het. Helemaal.

Marco Heijkoop, huisarts, Nieuw-Beijerland