Misschien

Tien jaar is de jongen die met zijn vader bij mij op de eerste hulp komt. Hij is uit een boom gevallen en heeft zijn onderarm gebroken; de röntgenfoto’s zijn al gemaakt.

De broeder en ik stellen ons voor met onze naam en functie.

‘Jij bent zuster, jij bent geen dokter’, reageert de jongen.

‘Zullen we wedden van wel? Ik ga jouw arm recht zetten en geef je een mooi gips. Als we klaar zijn, ben ik benieuwd wat je er dan van denkt’.

Zijn vader grinnikt, hijzelf bromt wat en wij gaan aan het werk. Verdoving, tractie en dan de gipsspalk en mitella. Op de controlefoto’s laat ik hem zien hoe mooi recht zijn onderarm nu kan genezen.

En dan de vraag: ‘en, ben ik dokter?’

‘Nou, misschien!’. 

Els Jonker, arts maatschappij en gezondheid, jeugdarts niet praktiserend, Deventer