Lezersverhalen
1 minuut leestijd
Lezersverhalen

Het torentje van spiek

2 reacties

Ze was zenuwachtig. Haar leven was lijden geworden, maar ze was er niet zeker van of ze mij daarvan kon overtuigen. Ze zag nagenoeg niets, kon zich alleen maar verplaatsen in een rolstoel, had een lekkende katheter en een lekkend stoma. Ze kon me alleen maar horen als ik vlak voor haar rechteroor mijn stem verhief.

We kwamen allebei uit het Noorden en dat schiep een band. We spraken met elkaar, hielden elkaars hand vast.

Ik bezocht haar opnieuw. Haar lijden was duidelijk geworden voor mij; we spraken samen over haar dood, wat ze wilde, hoe ze het wilde, wanneer ze het wilde. We deelden ons gevoel met onze handen en ons Gronings dialect.

Ik beloofde haar de dood die ze wenste. Tot slot had ik wat voor haar meegebracht. Ze was geboren in Spiek, een plaatsje in Groningen, waar de Groningse troubadour Ede Staal over zingt. Ik had dat lied thuis opgezocht, klaargezet in mijn afspeellijst en had een klein boxje meegenomen. Met het geluid op volle sterkte, vlak voor haar rechteroor luisterde ze naar de woorden. We zongen samen mee met het prachtige Groningse lied over het torentje van Spiek, over ‘ons’ Hoogelaand.

Zij kon mij niet zien en slechts met grote moeite verstaan. Maar het lied van Ede Staal verbond en gaf rust; ze wist dat ik haar begrepen had.

Harma Stenveld, dermatoloog, niet-praktiserend; nu arts bij Expertisecentrum Euthanasie, Harderwijk

Lees alle lezersverhalen
muziek Lezersverhalen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Siep de Groot, huisarts niet praktiserend, violist

    Huisarts, niet praktiserend, nu vrijetijdsviolist, Eelderwolde( Groningen)

    Ede Staal was een fenomeen. Dat lied raakt iedereen vooral de Groningers zoals ik.
    Ik speelde eens een Hongaars lied voor een Hongaar die in 1957 tijdens de Hongaarse opstand was gevlucht naar Nederland.
    Dit lied waarin wordt gezongen dat er maar e...en meisje op de wereld is: “:csak egy kislany” kan iedere Hogaar meezingen.
    We kregen onder het spelen beide tranen in de ogen. Het zigeunerorkest waarin ik als violist speelde zoemde op de achtergrond mee. Een van de mooiste momenten in mijn leven. Zo komt muziek echt binnen! Uw ervaring is eveneens een onvergetelijke.
    Siep de Groot huisarts, niet praktiserend ex primasz Zigeunerorkest Frysk Csardas.

  • Aycke O. A. Smook

    niet praktiserend chirurg-oncoloog en Scenearts, Bergen aan Zee

    Ede Staal heeft ook voor mij een goede herinnering!
    Ze had net van mij de diagnose mamma ca gekregen.
    Een patiënte uit het noorden reageerde op mijn "Het het nog nooit zo donker west of het werd wel weer licht" met dat zullen we als motto houden. H...et heeft ons beide goed gedaan

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.