Lezersverhalen
Annette Groen-Broere
1 minuut leestijd
Lezersverhaal

Een zoontje

3 reacties

We schrijven december 1978, Verloshuis, Academisch Ziekenhuis Utrecht. Ik loop mijn junior coschap gynaecologie/verloskunde.

Er wordt een vrouw binnengebracht, zwanger van haar eerste kind. Ik stond eerste en moest dus vanaf het moment van binnenkomst van de zwangere tot en met het eind van de partus bij haar aanwezig blijven.

Mevrouw werd aan de CTG gelegd. Er was niets bijzonders aan de hand. De zwangerschap was probleemloos verlopen. Het was een leuk en prettig contact. Zij vertelde veel over zichzelf, haar gezinssituatie. Over wat ze deed. Dat zij zo blij was met deze zwangerschap en dat ze stiekem hoopte op een zoon.

Plotseling… een afwijkend CTG. Een stroom witte jassen verscheen in de verloskamer. De foetale harttonen verstomden…

De stroom witte jassen verdween, zonder ook maar iets tegen mevrouw te zeggen, net zo geruisloos als ze gekomen was.

Ik bleef alleen achter met de vrouw. We waren beiden in tranen. Ik troostte en steunde haar zo goed ik kon.

De partus vond lege artis plaats. Het bleek een zoontje.

De arts-assistente gynaecologie zei me later dat meehuilen met de patiënt niet zo professioneel is.

Annette Groen-Broere, verzekeringsarts, Rotterdam

Meer lezersverhalen
Lezersverhalen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • M.D. Oosterhoff

    Psychiater, THESINGE Nederland

    Een aangrijpend verhaal. Meelijden is pas onprofessioneel als het de patient niet ten goede komt. Maar niet meelijden is pas professioneel als het de patient ten goede komt.

  • J.B.C. Mertens

    psychiater, Velsen Zuid Nederland

    Meehuilen is niet het goede woord. Mooier vind ik 'emotioneel leiderschap'; als je geraakt wordt, mogen daar tranen bij, mits je niet overmand wordt en troost kunt blijven bieden. Dan is 'meehuilen' mijns inziens niet alleen professioneel, maar ook g...oed; de patient heeft zich in dat verschrikkelijke moment niet alleen gevoeld. Volgens mij is dat heel belangrijk, ook voor verwerking en verkleinen van psychotraumatische (psychisch en lichamelijke) gevolgen. Weglopen van de patient, dat is pas onprofessioneel.
    Mooi verhaal!

  • H.A. van der Most

    Arts, BEST Nederland

    Beste Annette,mooi verhaal en wat mooi dat je het vak als verzekeringsarts uitoefent! Meehuilen -altijd- is inderdaad niet professioneel, maar als arts tonen dat je gevoel in je "body" hebt, laat zien, dat een arts ook een mens is..! En dan kan het g...ebeuren dat je als professional een keer met de patiënt meehuilt. Daar is niets mis mee!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.