Dochtertje stort in
Plaats een reactieAls arts maatschappij en gezondheid ben je niet in eerste instantie bezig met acute geneeskunde. Wij zijn bezig met het voorkómen van ziekte. Maar toch heb je specifieke kennis van infectieziekten. Dit gaf belangrijke tijdwinst.
De kinderen hadden bij opa en oma gelogeerd en kwamen weer terug; moe, maar voldaan. Vooral mijn dochter van toen 6 jaar leek in te storten. Ze had geen zin in eten. Ze klaagde over pijn in haar knie en kreeg hoge koorts. Ze braakte veel. Ter observatie stopten we haar met paracetamol in ons bed.
en onrustige nacht volgde. Midden in de nacht werd ze ijlend wakker. Haar temperatuur zat ruim boven de 40 graden. Hier schrok ik wel van. Ik overwoog de opties. Geen petechieën, adequate reactie, zakkende koorts op paracetamol. Moest ik hier midden in de nacht de hap voor bellen? Ik besloot zelf waakzaam te blijven. Af en toe wakker maken.Kijken of ze petechieën kreeg.
Vroeg in de ochtend zag ik een ecchymose op haar rechterschouder! Nog nooit zaten we zo snel in de auto. We vlogen over de stille wegen. Een snelle overdracht in de auto met de Spoedeisende Hulp. Bij aankomst stond iedereen klaar.
Alle hens aan dek. De gevreesde meningokokkose stond op nummer 1 in de differentiaaldiagnose. Binnen een uur na het ontstaan van de petechieën zat het eerste antibioticuminfuus erin.
Stabiliseren, en door naar het academisch ziekenhuis met kinder-ic. Ze raakte in shock. Gelukkig konden de kinderartsen hier goed mee overweg! Onzekere uren gingen we in. Ik vroeg mij steeds af: heb ik goed gehandeld? Als moeder? En als infectieziektendokter?
Het is helemaal goed gekomen. Ze zwemt nu Nederlandse kampioenschappen.
Helen Siers, arts maatschappij en gezondheid, profiel infectieziektebestrijding, Doetinchem
Meer lezersverhalen- Er zijn nog geen reacties
