De tegenpartij

Ruim tien jaar was ik clubarts van RBC-Roosendaal, toen betaald voetbal, spelend in de Jupiler League, maar helaas na faillissement en gemeentelijke onwil nu een amateurclub in het zondagvoetbal.

Kopduels (elleboog!) wilden nog wel eens resulteren in een hoofdwond met vaak verbluffend bloedend resultaat. Spectaculair om te zien via de immer inzoomende camera’s. Aangezien er bij zo’n wedstrijd vrijwel altijd alleen een arts aanwezig was van de thuisclub, kwam het voor dat er twee slachtoffers tegelijk waren en ik voor beiden aan de bak moest. Weliswaar konden de verzorgers ook wel wond verzorgen en die hadden zelfs huidlijm in de tas, maar in de regen op een bezweet hoofd wilde dat niet altijd lukken en moesten de ‘nietjes’ uit de dokterstas uitkomst bieden, uiteraard zonder verdoving, want geen tijd, de wedstrijd moet door, de speler zit toch vol stresshormonen en het publiek schreeuwt. Ik herinner me het moment dat ik na snelle triage in de heksenketel van de wedstrijd besloot eerst de gewonde tegenstander te behandelen. Wat ‘doc’ dan uit het publiek naar zijn hoofd geslingerd krijgt!

Voor mij is de gewonde speler op dat moment niet de tegenstander, maar degene die goed geholpen moet worden. Het publiek zag het als bevoordelen van de tegenpartij. Gelukkig voor mij heeft het het resultaat van de wedstrijd niet beïnvloed en ben ik altijd gewoon ‘mijn medische ding’ blijven doen met veel voldoening.

Eric de Korte, huisarts, ex-clubarts RBC-Roosendaal

«« Alle Lezersverhalen