Cockring
2 reacties
Tijdens een dienst een paar jaar geleden werd ik gebeld door de SEH-arts. Een man was in slaap gevallen met een cockring nog om en kreeg hem nu niet meer af. Mijn ervaring met cockringen was (en is) niet groot. Op weg naar het ziekenhuis, bedacht ik mogelijke oplossingen: knippen met een stevige tang, draadzaagje, of snuffelen in het materiaal van de orthopedie.
Bij aankomst bleek het om een cockring van massief metaal te gaan, die om de penis en achter het scrotum zat. Door de zwelling was het niet mogelijk om de ring af te krijgen.
Zagen met een draadzaagje was onbegonnen werk. Een kniptang was niet tussen de ring en de huid te krijgen. Er bleef dus weinig anders over dan grof geschut. De brandweer, die ook door de SEH-arts was gebeld, popelde om aan de slag te gaan.
Allereerst regelden we bescherming: brandwerend afdekmateriaal om de penis van de patiënt, een aluminium-spalk tussen ring en huid, beschermbrillen voor ons, water met ijsklontjes om de ring te koelen.
Terwijl één brandweerman de ring stabiliseerde met een tang en een andere met de slijptol de cockring probeerde door te slijpen, spoot ik langzaam ijswater op het gebied om het metaal te koelen. De patiënt lag er redelijk ontspannen bij en gaf aan wanneer het hem letterlijk te heet werd. Na een klein half uur was de ring aan één kant door. Helaas was het ding niet te buigen. Na nog 20 minuten slijpen en koelen gaf de ring eindelijk voldoende mee om het scrotum en de penis te verlossen.
De patiënt heeft het gelaten ondergaan, de brandweermannen publiceerden met toestemming van de patiënt een foto in hun maandelijkse tijdschrift en ik heb patiënt aangeraden voortaan zonder cockring te gaan slapen.
Anita Roelofs, uroloog
Rubriek Lezersbijdragen | De vier elementen
,
Sinds mijn dochter dit jaar geneeskunde is gaan studeren aan de UVA worden wij iedere week verblijd met uw mooie magazine. Als tandarts met een grote belangstelling voor algemeen medische zaken lees ik MC meestal van a tot z. In het Kerstnummer trof ...ik de uitermate vermakelijke bijdrage van uroloog Roelofs aan die de lezer deelgenoot maakte van haar ervaring met een patiënt die zijn cockring er niet meer af kon krijgen. Hoewel ik mij realiseer dat de brandweer dit klusje hoogstwaarschijnlijk met heel veel plezier voor zijn rekening heeft willen nemen denk ik dat de tandarts hiervoor de meest aangewezen persoon zou zijn geweest. Mijn inschatting is dat wij een dergelijk voorwerp er met de ons ter beschikking staande verfijnde apparatuur waarschijnlijk binnen een kwartier af hebben zonder enig risico op beschadiging van het voor de patiënt zo kostbare lichaamsdeel.
Chris Dekker, tandarts te Helmond
H.J. Menger
arts-infectieziektebestrijding, ALKMAAR
Wie kent nog Belcampo? Hij leefde van 1902 tot 1910 en hij was arts, maar ook schrijver. Hij schreef voornamelijk nogal absurde en hilarische verhalen. Onder andere het verhaal "Koninginnedag", te vinden in de bundel "De ideale dahlia".
Dat verhaal ...gaat over een nachtwaker in een ijzerwarenfabriek. De man verveelt zich 's nachts zodanig dat hij op het idee komt om eens één van die grote ijzeren moeren met zo'n interessant gat er in te gaan uitproberen zoals sommige hedendaagse mannen een cockring gebruiken. De volgende dag, Koninginnedag, wordt de man gevonden met een gruwelijk opgezwollen orgaan en de moer nog op dezelfde plaats. De gewaarschuwde huisarts schakelt de lokale smit in die in zijn werkplaats aan de slag gaat. Het gekerm van het slachtoffer en het gieren van de ijzerzaag worden overstemd door het getetter van de koninginnendagoptocht buiten op straat.