Voorkom dat dromen aan diggelen worden geslagen

Afgelopen weekend was ik op de koffie bij een collega en raakte ik aan de praat met zijn 16-jarige dochter, die hard aan het leren was voor haar laatste toetsweek in 4 vwo. De oudste dochter van mijn collega studeert al geneeskunde en toetsweekdochter wil haar achterna.

Met prachtige idealen in haar hoofd over dokteren in Afrika probeert ze hard om gemiddeld minimaal een 8,0 voor alle relevante vakken te halen – de 7,45 uit mijn tijd geldt blijkbaar niet meer – en zo automatisch binnen te komen in de opnieuw weer populairder geworden opleiding tot arts. Voor aankomend collegejaar hebben zich bijna 20 duizend dokters in de dop aangemeld; met een capaciteit van 2785 stevenen we ook dit jaar weer af op ruim 16 duizend immense teleurstellingen en aan diggelen geslagen dromen. Ben je eenmaal binnen, dan kan alleen dat feit al voor druk zorgen.

Niet-slagen is geen optie

Immers, de kans die je als happy few hebt gekregen, moet je met beide handen aanpakken en niet-slagen is geen optie. Over het hoge percentage burn-outs onder studenten geneeskunde berichtten we u al eerder. In onze rubriek Wetenschap leest u deze week een aantal schokkende statistieken die Frank Hendriks, oud-studieadviseur en nu stafmedewerker aan de VU, verzamelde over tijdelijke uitval van coassistenten. Het studierendement van de geneeskundeopleiding mag dan met ruim 80 procent fraai ogen, maar, aldus Hendriks: ‘Je kunt ook zeggen: we leveren de mensen weliswaar aan de meet af, maar niet altijd in de goede conditie, getuige de burn-outklachten onder jonge, beginnende artsen.’ Zijn pleidooi om helemaal vanaf de voorkant, op de middelbare school, al te beginnen om de juiste informatie over de opleiding en de beroepsmogelijkheden helder te schetsen, lijkt me dan ook geen overbodige luxe. Toetsweekdochter komt er wel, maar er is meer nodig om de juiste student op de juiste plek te krijgen (en te houden).

Beluister als podcast op medischcontact.nl/podcast.

Deze week

medisch contact

nummer 27