Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan
2 reactiesU hebt ze ongetwijfeld ook: van die mantra’s die u in uw jeugd ingeprent hebt gekregen en die ongevraagd en ongewenst in uw hoofd opploppen. Zelf hoor ik altijd de stem van mijn moeder verzuchten ‘zondags werk is niet sterk’ als ik af en toe op de laatste weekenddag wat in huis klus. En als ik als tiener weleens mopperde dat ik tijdens mijn baantje bij de kweker zo hard moest werken, antwoordde mijn vader – type drumkonijn met Duracell-batterij – dat van hard werken nog nooit iemand is doodgegaan. Oké, dood wellicht niet direct, maar op z’n minst wel doodongelukkig.
Dat hebben we onder andere gezien door het sterk gestegen ziekteverzuim bij zorgpersoneel tijdens de pieken van de pandemie (en dat kwam zeker niet allemaal door positieve testen) en door het hoge percentage artsen en verpleegkundigen dat overweegt de zorg te verlaten. Eerder deze maand brachten we u al het nieuws dat vorig jaar ruim honderd huisartsen onder de 50 jaar de handdoek in de ring hebben gegooid. De werkdruk in de eerste lijn was al hoog maar staat door toenemende administratieve lasten, zorgsubstitutie en dienstbelasting nog meer onder hoogspanning.
Ruim honderd huisartsen gooiden vorig jaar de handdoek in de ring
Voeg daar nog een snufje verbolpuntcommisering van de patiënt aan toe – ‘mijn klacht vóór 23.00 uur neergelegd, dus de volgende dag opgelost! – en het recept voor een verdere leegloop van de eerste lijn staat al bijna op papier. Reken maar dat de effecten daarvan ook in de tweede en derde lijn gevoeld worden. In Deventer en omstreken werd een proef gedaan waarin huisartsen meer tijd per patiënt kregen. Het effect: meer werkplezier, een betere privé-werkbalans en minder verwijzingen. Probleem is alleen dat de daling in verwijzingen in euro’s zijn uit te drukken, maar die andere punten niet. Denkend aan de uitspraak van mijn vader zou ik daar graag op willen antwoorden: ‘En houden zo!’
Oud huisarts, Eefde
De kwaliteit van de basiszorg is al verminderd. Van tijdige, persoonlijke, context gerichte en continue zorg is op veel plaatsen allang geen sprake meer. Arbeidsvoorwaarden worden bepaald middels beleidsregels van het NZa en de regisseurs rol van zo...rgverzekeraars. Als in dat systeem niet fundamenteel iets veranderd, zal de basiszorg zoals wij en de Nederlandse burger die graag zouden willen hebben over een paar jaar verdwenen zijn.
G.R.I. Slock
huisarts, sluis
Probleem is dat politiek Nederland geen enkele concrete verbetering van de arbeidsvoorwaarden uitvoert die het beroep van huisarts-praktijkhouders terug aantrekkelijker moet maken, hetzelfde verhaal als met de verzorging en verpleging.
De personeels...norm wordt gewoon losgelaten en miraculeuze ICT zou het probleem moeten oplossen.
Intussen steekt bestuurlijk Nederland de kop nog dieper in het zand en haken zorgverleners af bij gebrek aan enig fatsoenlijk toekomstperspectief.