Stervenshulp
1 reactie‘Ik vind het een flutrapport’, zei Yvonne van Baarle van het burgerinitiatief Uit Vrije Wil afgelopen donderdagavond aan het eind van het Nieuwsuur-item over het rapport ‘Voltooid leven’ van de commissie-Schnabel. Hoewel de teleurstelling van Van Baarle over het rapport evident was, zei ze ook blij te zijn dat het zo’n flutrapport is, omdat zij verwacht dat nu vanuit de Tweede Kamer een eigen initiatief zal komen.
Wat Uit Vrije Wil betreft wordt hulp bij voltooid leven door niet-artsen bij wet geregeld. Daar heeft het burgerinitiatief zelf een proeve van wet voor opgesteld. Op hun website staat daarover onder andere: ‘Volgens deze wet toetst een opgeleide, BIG-geregistreerde stervenshulpverlener of een vraag om hulp bij zelfdoding vrijwillig, weloverwogen en duurzaam is. “Uitzichtloos en ondraaglijk lijden” is geen criterium voor beoordeling door anderen, de oudere bepaalt dat zelf. De hulpverlener biedt de oudere vervolgens professionele ondersteuning en hulp. Ook reikt zij/hij het dodelijke middel aan. Dit alles is omkleed met veel waarborgen voor zorgvuldigheid en toetsbaarheid. Uit Vrije Wil pleit niet voor vrije verkrijgbaarheid van euthanatica. Dat vindt zij maatschappelijk onaanvaardbaar.’
Kort samengevat kan dan de huidige euthanasiewet vervallen, immers waarom zou bovenstaand uitgangspunt alleen voor ouderen die klaar met leven zijn mogen gelden? De terminale kankerpatiënt bijvoorbeeld die om euthanasie vraagt, is immers ook klaar met leven.
Het idee is dus een BIG-geregistreerde stervenshulp-verlener, die niet het lijden gaat beoordelen, maar wel moet toetsen of de vraag om hulp bij zelfdoding vrijwillig, weloverwogen en duurzaam is. Maar toetsen impliceert dat er ook kans bestaat dat de hulpverlener negatief oordeelt. Als dat inderdaad de bedoeling is, voorzie ik dat deze hulpverleners voor vergelijkbare dilemma’s komen te staan waar artsen nu mee te maken hebben.
Uit Vrije Wil hinkt blijkbaar op twee gedachten: mensen mogen zelf bepalen of hun lijden ondraaglijk is, maar iemand anders moet dan wel kijken of ze dat echt menen. Ik denk dat we deze weg niet op moeten. Dat neemt niet weg dat we oog moeten hebben voor de groep mensen die klaar is met leven en een diepe doodswens heeft. Op de vraag hoe dat moet, is nog geen antwoord.
Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur
P.J.E. van Rijn
Huisarts gepensioneerd, RHEDEN Nederland
Het criterium uitzichtloos en ondraaglijk lijden , niet door een ziekte veroorzaakt , valt per definitie buiten de medische competentie . Terwijl uitspraken van de Hoge Raad en de rechtbank Gelderland erop duiden dat er een jurisprudentie is ontstaa...n op grond waarvan het zelfbeschikkingsrecht belangrijker is geworden dan de door de wet vereiste medische classificatie van oorzaken als grond voor het toepassen van euthanasie . Patiënt is nu betrokkene geworden . Als de staat de wet wil handhaven en zij voor de uitvoering daarvan geen arts zal kunnen vinden ,omdat deze door zijn eed is gebonden ,zal zij andere uitvoerders hiervoor moeten vinden. Het rapport van de adviescommissie ' Voltoid Leven' ziet echter geen heil in zgn. 'Stervenshulpverleners' , die geen arts zijn .Terecht, ook gezien de talloze mislukte executies in de VS onder leiding van deze 'helpers',nadat artsen zich hebben teruggetrokken . Eigenlijk ontstaat er hier vraag naar een categorie dokters , die de eed van Hippocrates niet meer zouden hoeven af leggen . De oplossing draagt u zelf al aan door een arts van de Levenseindekliniek te citeren uit de ' Volkskrant ' van 4 februari , die het zo mooi vindt om iemand een mooi afscheid te kunnen bezorgen .' U hebt daar dan ook kunnen lezen dat deze Superdokter door zijn lieftallige assistente wordt opgeroepen met de woorden ' : Ik heb een dokter met ballen nodig . ' En laten we die nou net nodig hebben , dokters met ballen !. Naast natuurlijk die met geweten .. Peter van Rijn