Schrappen volgens Einstein

Het eindeloze registreren en administreren van van alles en nog wat is immers niet zomaar ontstaan. Een combinatie van de overtuiging dat registreren en accrediteren leidt tot betere kwaliteit, het inmiddels tot cliché verworden begrip transparantie, de angst om iets fout te doen en de gevolgen die dat kan hebben, zijn zomaar een paar elementen die ons gebracht hebben waar we nu zijn: professionals die 30 tot 40 procent van hun tijd besteden aan een vorm van administratie. Daar willen we allemaal best wat aan doen. En daar is hard aan gewerkt in de schrapsessies. Medisch Contact mocht de laatste avond meekijken en doet daar verslag van in Achter het Nieuws. Daaruit blijkt dat lef en loslaten van bestaande regels en gewoontes nodig zijn om echt verder te komen.

Veel mensen hebben er een dagelijkse boterham aan

Maar goed, de bewindspersonen van VWS hebben zich voluit achter het initiatief geschaard en willen tempo maken. Hun doorzettingsmacht zal nodig zijn om de stroop, waarin veranderingen in de zorg nogal eens vastlopen, te vermijden. Die stroop heeft natuurlijk alles te maken met de grote belangen die in de zorg spelen. Al dat geadministreer biedt bijvoorbeeld veel mensen de dagelijkse boterham, vaak goed belegd. Die mensen zijn op heel veel plaatsen te vinden, zoals bij zorgverzekeraars, indicatieorganen of overheidsinstellingen. Maar het is flauw én te makkelijk om alleen naar anderen te wijzen. Het is ook worstelen met de door onszelf bedachte en opgelegde vormen van registraties. Om los te komen van het administratieve monster is het nodig om nog eens goed te kijken welke denkwijze eraan ten grondslag ligt en of dat nog de juiste is. Zoals Einstein dus al zei.