Nog even geduld a.u.b.
Plaats een reactieVerschillende collega’s uit regio Zuid zullen het afgelopen week hebben ervaren: wachten voor de ingang van een carnavalstent of de skilift in Les Trois Vallées of de Zillertal Arena – voor de collega’s boven de rivieren: hopelijk is u deze week ook een goede vakantie gegund. Dit soort plezierig wachten staat in schril contrast met onze Achter het Nieuws van deze week: de wachttijden in de ggz.
De cijfers komen bij lezing hard aan: in mei vorig jaar wachtten ruim 80 duizend mensen op psychische hulp, van wie ruim 41 duizend langer dan de afgesproken norm van veertien weken. Het percentage volwassen Nederlanders met een psychische aandoening volgens de DSM-5 is de afgelopen twaalf jaar fors toegenomen; van 1,9 miljoen naar inmiddels 3,3 miljoen mensen. Zoveel psychisch lijden is bijna niet te bevatten en dan hebben we het nog niet eens over de partners en andere naasten van diegenen die het betreft. Dat er iets moet gebeuren is al langer duidelijk en daarom was er afgelopen week een sessie in de Tweede Kamer. Deskundigen uit het veld konden komen vertellen waar het in hun ogen aan schort en een van de conclusies was dat de marktwerking desastreus heeft uitgepakt. Aangezien het meer loont om enkelvoudige problemen te behandelen, worden complexere patiënten met multiproblematiek van het kastje naar de muur gestuurd. Diverse voorgestelde oplossingen leest u in het artikel.
Zoveel psychisch lijden is bijna niet te bevatten
In het verlengde daarvan leest u hoe internist-endocrinoloog Heleen de Wit bepleit dat de huidige bekostiging geen goede impuls is voor passende zorg. Vervolgafspraken die net ná negentig dagen vanaf het beginconsult worden gepland (en zo de vervolg-dbc openen) leveren meer op dan één langer consult en hebben zo een remmend effect op korte behandeltrajecten. Ook in haar artikel leest u diverse oplossingsrichtingen. Net als in het ggz-artikel ideeën om mee aan de slag te gaan, niet morgen maar nu.
- Er zijn nog geen reacties
