Is er een overtreffende trap van trauma?
Plaats een reactie‘Het is alweer acht weken geleden dat we wat over de kinderen hoorden.’ Een aangrijpende zin in het dagboek van internist Frits Klein. In de huidige tijd denkt u wellicht in eerste instantie aan een eenzame oudere in het verpleeghuis die al ruim twee maanden is afgesloten van familiecontact, maar deze dagboeknotitie komt uit 1944.
Klein moest twee jaar vóór dit schrijven als Joods arts samen met zijn vrouw onderduiken. Om hun twee dochtertjes te beschermen besloten ze voor hen een ander verblijf te zoeken. De meisjes waren op dat moment 3 en 5 jaar oud. Een gigantische opgave waarvan ik niet eens het begin van de impact kan inschatten.Direct na de oorlog wordt het gezin herenigd met hun oudste dochter, maar met de jongste krijgen ze geen contact.
In Afrika is het hongerdood of corona
Klein plaatst daarom een korte oproep in editie 6 van het tijdschrift Medisch Contact. Eva Nyst tekende het spannende verhaal op naar aanleiding van gesprekken met nabestaanden. Zoals gebruikelijk in die tijd werd er niet veel over dergelijke trauma’s gesproken; men verwerkte het zelfstandig en probeerde door te gaan met leven. Hoe anders is dat nu: voor ieder denkbaar life event schotelt Google je minstens vier pagina’s aan coaches voor, EMDR (eye movement desensitization and reprocessing) is een wetenschappelijk bewezen effectieve behandeling voor posttraumatische stressstoornis en een ziekenhuis zonder peer support team bestaat volgens mij niet meer.
Niet overal heeft deze ontwikkeling plaatsgevonden; in Afrika staan potentieel miljoenen mensen voor de T-splitsing hongerdood of corona, in heel Jemen hebben ze net zoveel testcapaciteit beschikbaar als in pak ‘m beet Heerhugowaard en social distancing in het Rohingya-vluchtelingenkamp is ondenkbaar. Daar geen traumazorg, alleen trauma’s en overlevingsdrang. Impliceert dit dat we in Nederland niet mogen klagen of om EMDR vragen na een lange ic-stage? Geenszins, er bestaat immers geen eenheid om trauma’s in uit te drukken dus zijn het onvergelijkbare zaken. Maar de blik openhouden voor andere tijden en plaatsen is meer dan alleen noodzakelijk kwaad.
- Er zijn nog geen reacties
