Het managersoverschot

Eerst waren het alleen beelden van heel ver weg. China. Vreemd verhaal. Mensen opsluiten in hun huizen. Tja, dat kan alleen in een totalitair regime, dacht ik toen nog. Daarna de beelden van Italië: wanhopige huilende mensen, ambulances, paniek. Steeds dichterbij. Dan de eerste patiënt in Nederland. Angstige periode.

Een virus dat nog nooit iemand heeft gehad, waarvoor we allemaal geen immuniteit hebben, waarvan we de ziekteverschijnselen niet kennen en al helemaal niet weten hoe te behandelen. Hoe gaat dit verlopen? In de beginperiode was er veel ontzag voor het onbekende, voor de onberekenbare kracht. De gedeelde vijand gaf eensgezindheid en saamhorigheid. Er werd rekening gehouden met elkaar, uit angst. Maar in de loop van de tijd kwam er steeds meer gemor over het gebrek aan kennis en het niet volledig kunnen onderbouwen van vrijheidsbeperkende maatregelen. In die zin kwamen de vaccins op tijd: het had niet veel langer moeten duren. En in no time was het alsof het nooit heeft plaatsgevonden, iets uit een verleden, een donkere episode waaraan je liever niet terugdenkt. We gaan gewoon weer en masse de weg op om samen uren door te brengen in files, we zitten weer lades met papier te vullen in onze bullshitbanen, we managen weer de tussenlaag van de tussenlaag in plaats van ons toe te leggen op de cruciale beroepen en we vliegen weer de hele wereld over om overal handen te schudden.

Bij een nieuwe pandemie vrees ik dat er geen ontzag meer is voor de ziekte

Mocht er nu weer een zeer gevaarlijke pandemie uitbreken – en zoals te lezen is in een gesprek met Vlaamse viroloog Marc van Ranst: de vraag is niet óf de pandemie uitbreekt, maar wanneer – dan vrees ik dat er geen ontzag meer is voor de ziekte, geen discipline voor gezag, geen diepgevoelde saamhorigheid om elkaar te beschermen. Als zo’n pandemie nu uitbreekt vrees ik vele slachtoffers, met name onder de zwakkeren, die sowieso in deze individualistische niet-solidaire seculiere maatschappij het onderspit delven. Zo’n nieuwe pandemie is niet weg te managen, stelt viroloog Marc Van Ranst. Wel jammer, want van die ‘(tussen)managers’ hebben we juist een overschot.

Luister ook naar de wekelijkse podcast van Medisch Contact.