Geen samenhang

Het rapport van de taskforce ‘De juiste zorg op de juiste plek’, dat begin april naar de Tweede Kamer werd gestuurd en dat een toekomstbeeld van de zorg beschrijft, sluit immers goed aan op het visiedocument van de FMS ‘Medisch Specialist 2025’. Voeg daarbij de rust aan het ‘randvoorwaardenfront’ die is afgesproken – medisch specialisten blijven buiten de Wet normering topinkomens (WNT) en het kabinet zal niet op loondienst aandringen – en de conclusie mag zijn dat er een mooi akkoord ligt.

De vraag is of er voor de andere sectoren – geestelijke gezondheidszorg, huisartsenzorg en wijkverpleging – net zulke mooie akkoorden in het verschiet liggen. Daar heb ik zo mijn twijfels over. Een belangrijk element in het akkoord over de medisch-specialistische zorg is dat meer zorg naar de ‘goedkope’ eerste lijn gaat. Dat een dergelijke ambitie/afspraak wordt vastgelegd in een akkoord waarbij de partijen uit die eerste lijn niet betrokken zijn, is op z’n zachtst gezegd onverstandig. De druk in de hele gezondheidszorg is hoog. In de eerste lijn en in de ggz piept en kraakt het, de werkdruk neemt al jaren toe. Dat die druk gewoon opgevoerd kan blijven worden, is niet alleen naïef, maar ook contraproductief: als de wal het schip keert, zal er weer meer zorg naar de tweede lijn gaan. Het beeld dat ‘De juiste zorg op de juiste plek’ uitdraagt, spreekt me best aan. Het is een ambitieuze visie. Daarvoor zullen alle partijen in de zorg intensief met elkaar moeten samenwerken en zullen schotten in de financiering moeten worden geslecht. Je hoeft niet heel lang in de zorg mee te lopen om te weten dat dat niet vanzelf gaat. Het was dan ook verstandig geweest van de minister om een eerste stap te zetten door één samenhangend hoofdlijnenakkoord te sluiten. Een gemiste kans.