Cultuurverandering
10 reactiesDe heftigste reactie die ik ooit op een blog (Het juk van de bizarre werktijden) heb gekregen, is dat ik nooit kinderen had moeten verwekken. Ik schreef over hoe lastig het is om een oppas te vinden die ’s ochtends om zeven uur even de ochtendspits van schoolgaande kinderen op zich wil nemen. Omdat papa en mama dagelijks voor dag en dauw op de overdracht in het ziekenhuis moeten zijn. Deze blog met een voor velen zeer herkenbaar logistiek probleem kreeg gelukkig ook veel bijval. Overdrachten zitten vol met jonge dokters (m/v) met dezelfde worstelingen.
Voordat onze kinderen de basisschoolleeftijd hadden, gingen ze naar een exclusieve kinderopvang met warme maaltijd- en wasservice, waar ze van 7.30 tot 19.30 uur terechtkonden. Die zat ook vol met dokterskinderen. En nee, dat is niet direct hoe je je gezinsleven in combinatie met werk had voorgesteld. Ik zie veel jonge dokters gaten dichten met overnachtende oppassen, au pairs, opa’s en oma’s die praktisch inwonen, kinderen die halve weken elders logeren. Alles om maar aan die bizarre werktijden te kunnen voldoen. Wat mij betreft is dit een cultureel overblijfsel uit de tijd dat de man naar het ziekenhuis ging en de vrouw thuis was om voor de kinderen te zorgen. Ook ouderwetse cultuur: het daar niet over hebben, maar het ’gewoon oplossen’.
‘Het hoort erbij, we hebben dit altijd zo gedaan’
Na publicatie van mijn blog en de honderden reacties leek er even wat beweging te komen. Oplossingsgerichte werkgroepen, bijeenkomsten, gesprekken met bestuurders. Om vervolgens weer als een plumpudding in elkaar te zakken, nadat de zittende garde een paar keer hard geschreeuwd had ‘dat het erbij hoort’ en dat ‘we dit altijd zo hebben gedaan’. Durf het daarna nog maar eens aan te kaarten.
Precies dit fenomeen beschrijft Angela Maas in het interview dat zij gaf aan Simone Paauw over haar nieuwe boek Gezondheidskloof. Zij beschrijft ook hoe vaak zij dacht dat er eindelijk beweging kwam, maar dat ze nu ze al met pensioen is helaas moet constateren dat er nog te weinig veranderd is. Dit boek is haar laatste poging. Laten wij zorgen dat dit keer de bal echt gaat rollen en leidt tot verandering.
W.L. Rakhorst
Psychiater , Amsterdam
Ik mis vermoedelijk wat informatie maar ik begreep dat er best wat jonge klare chirurgen en cardiologen zijn die moeite hebben met het vinden van een aanstelling. Zou het werk meer verdeeld kunnen worden?
W.L. Rakhorst
Psychiater , Amsterdam
Ik mis vermoedelijk wat nuances maar waren er nu niet allemaal jonge klaren in chirurgie en cardiologie die moeite hadden om een aanstelling te vinden? Zouden het werk wat meer verdeeld kunnen worden?
I. Muller - Nota
specialist ouderengeneeskunde, Alkmaar
Ik heb makkelijk praten met mijn 8.30-17.00 baan en electronisch overdrachtsprogramma, maar is die overdracht echt nodig voor iedereen? Als je vervolgens de hele dag op de spoedeisende hulp bent of staat te opereren kom je de mensen van gisteravond e...n vannacht toch niet tegen?
Er zijn vast wat leerzame casussen tussen af en toe, maar die kun je ook op een ander moment bespreken. Tijdens een lunchoverleg bijvoorbeeld.. (dat is een grapje, een lunchoverleg is ook zoiets wat afgeschaft moet worden, dan hoor je pauze te hebben).
J.E. Wolffensperger
Specialist ouderengeneeskunde
Is 2 operatie- en polishifts een idee? Een vroege van 8 tot 5 en een om 9 uur tot bijvoorbeeld 6 uur ‘s avonds?
W.J. Thijs
MDL-arts
Ook ik heb me in allerlei bochten moeten wringen om de logistiek kloppend maken vroeger. En in een klein ziekenhuis met 1 op 2 dienst was dat niet gelukt als mijn vrouw geen concessies had gedaan. Waarvoor heel veel dank. Het is begrijpelijk dat mens...en nu roepen dat het anders moet. Maar hoe dan? Wij werken in een schaarste beroep. Waarin we optimaal gebruik moeten maken van alle ruimten, middelen en niet in het minste, ondersteunend personeel.
De OK (en in mijn geval de endoscopie) is om 8 uur startklaar. Als we vinden dat we een overdracht moeten hebben zal dat voor die tijd moeten. Het is gewoon niet anders. Het om 9 uur beginnen omdat we eerst onze kinderen weg moeten brengen is niet te verkopen. Dat moet het OK personeel en endoscopie personeel ook.
Ik ben heel benieuwd hoe de voorstanders van verandering deze dan precies invulling willen geven zonder mijn reactie meteen te scharen onder die van “de oude garde”.
B. Bos
Specialist ouderengeneeskunde, Leiden
Ik ben ook lang een baan gewend geweest die niet in kantoortijden uit te voeren was, waaronder veel heel veel diensten het klokje rond. Mijn oplossing is deze: maatwerk per dokter, en dan twee dokters als tandem laten functioneren. Zo losten wij dat ...op, je hebt de ochtend dokter en de avonddokter, de een begint met rennen om 08 u maar mag om 17 weg, de ander komt om 09 u en sluit de hekken in de avond. Samen ben je een superdokter. Op deze manier heb ik jarenlang heel tevreden samengewerkt.
Wat de kwaliteit verbeterde was tevens het feit dat we met twee paar ogen naar dezelfde casuïstiek keken. Ik ken ook meerdere praktijkhoudende vrouwelijke huisartsen die met zijn tweeen dit systeem hanteren, om hun gezin ook goed te kunnen runnen. Een soort duobanen dus. En dan verdien je maar een tijdje wat minder of zo in de periode met kleine kinderen en mantelzorgtaken. Want ook daar zie ik een oplossing. Werk gewoon wat minder een tijdje: vinden je kinderen leuk!
Ik had zelf ook een vader die nooit thuis was, ik ken het gemis, en heb mijn eigen kinderen deze lege pijn niet aan willen doen. Dan maar wat minder geld en minder carrière: lijkt me ook een oplossing. Doe je het milieu ook meteen een plezier want minder te consumeren. En wat meer rust: kinderen hebben het zo nodig en zullen je zo belonen. Een win-win voor kinderen vrouwen mannen en de planeet.
Ambulance verpleegkundige, Schiedam
Dat ondersteunende personeel heeft precies dezelfde problematiek.
Echter denken die; ja de dokter wil om 8:00 beginnen dus wij moeten simpelweg om 7'00 starten.
Pak dit niet als arts alleen op, pak het met je hele team op. Dan zal je een bak herk...enning krijgen vanuit het hele team en samen naar oplossingen kunnen zoeken.
J. Wind
huisarts, Wijk en Aalburg
Als zoon van een huisarts - en schoolgaand, opgegroeid in de jaren 60-70 van de vorige eeuw - heb ik er nu nog steeds last van 'dat mijn vader er vroeger nooit was....' Zijn huisartsenberoep ging 'voor zijn vaderschap' en in cursussen nu kom ik daar ...steeds beter achter: waar was mijn vader dan? Het artsenvak kan voor 'gemis' zorgen bij kinderen. Zelf als huisarts nu moet ik ook hard mijn best doen om mijn kinderen niet - in die zin - ook te verwaarlozen. Herkenbaar dus, en zou boeiend zijn om daar eens een keer 'in te verdiepen'.
M.J. Dorresteijn
Intensivist, Houten
Hear, hear!
B.J. Kole
Apotheekhoudend Huisarts, Utrecht
Tja,
Dat was geen sine cure met een artsen echtpaar;
Het blijft vreemd dat wij als enige professionele beroepsgroep geacht worden voor dag en dauw fluitend naar het werk te gaan; en na de dat de kippen op stok gaan thuis te komen....
Er staat... nergens dat visites, spreekuren om 7:30 of 8:00 uur moeten beginnen ; dat hebben we zelf bedacht toen moeder nog thuis zat met de kinderen.
Wij artsen leken iig de enige ouders die het ingewikkeld vonden dat er geen voorschoolse opvang was op de school van onze kinderen...