Was getekend

Een gewichtige taak van de ziekenhuisbestuurder is het zetten van handtekeningen. Zonder een ferme haal op de stukken in de tekenmap is mijn dag een beetje leeg.

Mijn dag begint daarentegen goed als ik declaraties van managers, maar leuker nog, medisch specialisten, mag accorderen. De kosten van telefoon of autokilometers zijn zelden spannend, maar een cursus duikgeneeskunde op een tropisch eiland maakt mijn dag. Wat geeft het een goed gevoel dat deze kennis gedekt is, want als iemand in onze boerenwetering gekukeld is en de duikbrigade buiten adem op de SEH belandt dan moet iemand toch weten wat te doen! Dankzij mijn tekenmap weet ik dat de patiënt bij ons in veilige handen is.

Tegenover declaraties staan contracten van leveranciers. Vroeger kreeg ik bij zo’n gelegenheid wel eens een fraaie vulpen cadeau, maar sinds wij de inkoop hebben uitbesteed is dit niet meer wat het geweest is. Contracten met verzekeraars hebben ook hun romantiek verloren. Ooit mocht ik honderden pagina’s per verzekeraar per pagina paraferen. Dat is verleden tijd: de contracten worden nu digitaal geaccordeerd in het Vecozo-portaal.

Maar laatst had ik een geluksdag. Vanwege nieuwe regelgeving bij het Waarborgfonds voor de Zorgsector moest iets worden aangepast in onze bankcontracten. Niet één of twee, maar tientallen waarop ik handtekeningen mocht plaatsen, plus iedere keer datum, plaats en functie. Om voldoende werkplezier te houden maakte ik die functie steeds mooier en eindigde als schoonmaker. Daags daarna werd bekend dat ING een megaboete heeft gekregen omdat het de interne controles onvoldoende op orde heeft. Ik hoop dat het nog niet verbeterd is.