Uitersten - Dingeman Rijken
1 reactieMaandag 8 december 2014
De helft van de twaalf patiënten uit Kono blijkt negatief voor ebola. Het bezorgt me een dubbel gevoel met zowel blijdschap als bezorgdheid. De andere helft is namelijk positief getest en beide groepen hebben onderling veel contact gehad. Ze lagen samen opgenomen op een chaotische afdeling in het ziekenhuis van Kono, waar bovendien veel andere patiënten zijn overleden. Daarna zijn ze gezamenlijk met ambulances naar ons centrum gebracht, een rit van vier uur over slechte wegen. Aansluitend zijn ze tot vanmorgen bij elkaar geweest in de ‘suspected zone’. Ze zijn dus pas echt negatief als ze de 21 dagen van quarantaine goed doorkomen.
Dat maar de helft van het aantal ‘suspected patients’ daadwerkelijk ebola heeft is overigens niet verwonderlijk. Triage is erg moeilijk, omdat vroege symptomen van ebola overeenkomen met symptomen van bijvoorbeeld malaria of buiktyfus. Vorige week zagen we een jonge vrouw met als enige klacht ‘wazig zien’. Ze testte positief voor ebola!
Er zijn ook andere uitersten. Vandaag werd een vrouw verwezen vanuit het ziekenhuis in Kenema, met een chronisch ziek voorkomen en klachten sinds augustus 2013, zonder recente nieuwe klachten of contacten.
De vraag of een patiënt contact heeft gehad met een (verdachte) ebolapatiënt is zeer belangrijk. Informatie over zieke familieleden en bijgewoonde begrafenissen wordt echter vaak achtergehouden uit angst.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik in een gecontroleerde omgeving werk. We kennen de risicovolle plaatsen in ons centrum en beschermen onszelf middels speciale kleding en strakke protocollen. Heel anders is het voor gezondheidswerkers in de lokale klinieken en ziekenhuizen, voor wie ik diep respect heb. Overvolle poliklinieken (al blijven inmiddels veel patiënten weg), gecontamineerde afdelingen, gebrek aan beschermende kleding, onvoldoende training, ontbreken van strakke protocollen.
Eén van de patiënten uit Kono die negatief werd getest voor ebola heeft waarschijnlijk een acute leverontsteking. Hij lijdt aan geelzucht en heeft een pijnlijke vergrote lever. Vanmiddag zou hij na een desinfecterend bad (‘happy shower’) worden teruggebracht naar het ziekenhuis in Kono. Zijn toestand is echter kritiek en hij overlijdt tijdens het bad.
Dingeman Rijken
-
Dingeman Rijken
Tropenarts Dingeman Rijken was tijdens de feestdagen niet bij zijn familie in Nederland, maar stelde zijn leven in de waagschaal om patiënten in het door ebola geteisterde West-Afrika te helpen. Hij werkte van november tot januari in een ebolabehandelcentrum van het Rode Kruis bij Kenema in Sierra Leone.
W. van der Pol
ziekenhuisapotheker en counselor, Delft
Het is te hopen dat -wanneer de epidemie (of endemie?) voorbij is en ebola is "uitgeraast- de vragen die nu zijn gerezen worden opgepakt en wetenschappelijk worden verklaard. Hoe zit het met de besmettelijkheid eigenlijk? Puur infectiologisch valt he...t wel mee. Maar ja de media willen ons anders doen geloven en geld is so wie so nodig, dus we laten het maar zo uitgelegd worden. Het is bedroevend allemaal, maar aan de andere kant erg interessant omdat het gedrag en cultuur van de mensen van groot belang is in dit drama. Hopelijk ook wordt er voldoende vastgelegd en gedocumenteerd om straks goed onderzoek te kunnen doen.