Supermarktwerking
3 reactiesMarktwerking is niet zo geschikt voor geneeskunde. Dat komt vooral omdat patiënten niet zelf afrekenen na het consult. Het hele concept van concurrentie als vanzelf sturend en straffend mechanisme valt daarmee weg. Ik zie wel dat gepoogd wordt om zorgverzekeraars en zorgverleners ieder in hun eigen concurrentiepositie te brengen, maar dat kan uiteindelijk nooit eindigen in de cirkel van automatische beloning voor kwaliteit omdat de kwaliteit van de zorgverlening wordt ervaren op het patiëntenniveau. Ik wil niet al te cynisch doen. Ik zie ook wel kritische patiëntenparticipatie die mogelijk bijdraagt aan de verbetering van kwaliteit. Persoonlijk houd ik meer van individuele scores op Zorgzoeker dan van ranglijsten van ziekenhuizen in kranten en tijdschriften, omdat die individuele scores echt op het patiëntenniveau worden gegeven. Zo’n systeem zou misschien verder kunnen worden uitgewerkt.
Hoewel ik iedere economische opleiding mis, kan ik wel genieten van kijken naar de mechanismes van de markt. De familie Jumbo die overal winkels opkoopt. Kiloknallers en fairtradechocolade. Als in de wereld van de supermarkten een uitglijder wordt gemaakt, kan de markt hard straffen; even hard als sommige mensen zouden willen dat de zorgverzekeraars slechte kwaliteit in ziekenhuizen zouden aanpakken. Ik ben benieuwd of het nog eens zal lukken de supermarktwerking te introduceren in de zorg. Volgens mij kan dat alleen als patiënten zelf (een deel) betalen of ten minste alle rekeningen zien. Het zal voor buitenstaanders moeilijk blijven om kwaliteit in de directe patiëntenzorg te meten en daarop te sturen. De papieren kwaliteitsmetingen die in de ziekenhuizen worden ingevuld door speciaal daartoe aangestelde managers zitten op een ander niveau dan het contact tussen patiënt en arts.
Neem de hoofdpijnzorg. Het behandelen van hoofdpijnpatiënten op een hoofdpijnpoli wordt gezien als het leveren van kwaliteit; daar krijg je geld voor. Dus wat doen we? Kamer op de polikliniek, handig zustertje erin. De neuroloog superviseert, kan intussen zijn eigen poli draaien en tikt zijn winst binnen. Lukt in 80 procent van de gevallen, want dan gaat het om spanningshoofdpijn. Hoe sneller de patiënt het voor gezien houdt hoe beter, want de buit is binnen. Degene die het kleinste aantal minuten aan de patiënten besteedt wint de hoofdprijs. Alsof patiënten daar tevreden van worden. Maar patiënten zitten niet op het kantoor van de zorgverzekeraar ‘kwaliteit in te kopen’. Hun wordt niets gevraagd. Zij kunnen hooguit kijken in de consumentengids waar een hoofdpijnpoli zit die aan alle kwaliteitscriteria voldoet.
Emile Keuter, neuroloog
Meer columns van Emile Keuter »»
G K Mitrasing, huisarts
Huisarts, Heerhugowaard
En wat dacht u van de osteoporose poli? Elke fractuur in de tweede lijn preventief laten screenen. Eerst op de osteoporose poli van de Orthopeed om die aandoening vast te stellen en vervolgens doorverwezen voor nog een screening en behandeling door d...e reumatoloog. Na meer dan 6 maanden begint de voorspelbare behandeling en bij de huisarts was dat in enkele weken al afgehandeld.
DBCitis van specialisten; zonder enige kritische zelfreflectie wordt het er in de zorg niet geloofwaardiger mbt "value for money".