Blogs & columns
Marcel Levi
Marcel Levi
2 minuten leestijd
Column

Stop de zinloze publicatiemachine

7 reacties

De geneeskunde verandert razendsnel. Voortdurend zijn er weer nieuwe diagnostische mogelijkheden, worden ziekten beter behandelbaar door innovatieve behandelmethoden, en ver­anderen richtlijnen en standaarden. Naar schatting is de halfwaardetijd van actuele medische kennis ongeveer twee jaar. Dat betekent dat al snel na artsexamen of ­vervolgopleiding veel van het geleerde al niet meer van toepassing is.

Artsen moeten hun vak dus bijhouden door adequate nascholing en medische literatuur. Interessant genoeg zijn er in onze wirwar van wetten en regels over gezondheidszorg en beroepsuitoefening weinig waarborgen dat dit ook daadwerkelijk gebeurt. Vrijwel iedereen voelt waarschijnlijk wel een op zijn minst morele druk om up-to-date te blijven met de laatste vakinhoudelijke inzichten, maar in alle drukte van de dagelijkse werkzaamheden is het voor velen een hele strijd om hier serieus voldoende tijd aan te besteden.

En een beetje bijhouden van medische ­literatuur is trouwens geen sinecure. Elke twee minuten wordt een nieuw medisch artikel gepubliceerd, tot totaal meer dan anderhalf miljoen per jaar. En die groei neemt elk jaar verder toe, onder andere door een explosieve stijging van de hoeveelheid tijdschriften (inmiddels meer dan 30 duizend) wegens het perfide verdien­model van uitgevers, die enorme bedragen vragen voor publicatie of toegang tot artikelen, en een groei van artikelen vooral uit Azië en het Midden-Oosten, waar auteurs niet zelden door hun overheid financieel worden beloond per gepubliceerd artikel.

Natuurlijk kun je je afvragen of al die ­artikelen wel zo waardevol zijn en wezenlijk bijdragen aan nieuwe en relevante medische kennis. De medische publicatiemachine lijkt volledig op hol geslagen en produceert naast de enkele wél waarde­volle aanvullingen op de medische wetenschap, vooral een diarree aan betekenisloze detailrapportages, zinloze associatiestudies, irrelevante caseseries of ongecontroleerde rapportages, studies met irrelevante uitkomstmaten of sowieso waardeloze methodologie waarbij statistische significantie vrijwel overal wordt verward met klinische relevantie.

Het peerreviewproces is al jaren op
sterven na dood

Een flink deel van al die artikelen betreft dus vooral vervuiling van de literatuur en ruis die ervoor zorgt dat zinvolle signalen nauwelijks meer te detecteren zijn. Het peerreviewproces is al jaren op sterven na dood en het aantal artikelen dat wegens onjuistheden moet worden teruggetrokken (waarschijnlijk een topje van de ijsberg) groeit gestaag.

Nederlandse auteurs doen trouwens ­onvermoeibaar mee aan deze idiote ­publicatierace. Een recent artikel in Nature toonde dat in de afgelopen jaren negen wetenschappers van het Erasmus MC meer dan een artikel per week publiceerden, meer dan waar ook ter wereld. Eén van de hyperprolifererende auteurs (75 artikelen per jaar) gaf ruiterlijk toe dat hij zelfs een aantal artikelen waar hij auteur van was niet eens had gelezen.

Als we het hebben over duurzame geneeskunde behoort aanpassing van de publicatiecultuur hier ook bij. En dat betekent: alleen maar een artikel publiceren als het echt iets wezenlijks toevoegt aan ­medische kennis in plaats van als een razende betekenisloze pamfletten de wereld in ­slingeren. Of alleen manuscripten met zoveel mogelijk nieuwe bevindingen schrijven in plaats van naarstig op zoek zijn naar de kleinst mogelijke publicatie-­eenheid om maar zoveel mogelijk stukjes op je naam te hebben staan. 

Meer van Marcel Levi:

  • Marcel Levi

    Marcel Levi is internist, voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) en hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • G.K. Mitrasing

    Huisarts, vogelvrij, Heerhugowaard

    Jarenlang werd de opleidingsplaats tot medisch specialist gekoppeld aan een promotieonderzoek (reeds voorgekookt onderwerp, uitgevoerd door de arts-onderzoeker) en met in het verlengde publicatie van artikelen. Is daar nu veel aan veranderd?

  • M.A.M. van Wijk

    Huisarts, Delft

    Co-auteur zonder artikel gelezen te hebben lijkt mij fraude gezien afgesproken voorwaarden voor co-auteurschap:

    . Wie komt in aanmerking co-auteur te zijn?
    Twee voorbeelden van richtlijnen kunnen als uitgangspunt dienen: ALLEA en ICMJE.
    The Euro...pean Code of Conduct for Research Integrity: guidelines for good practice (ALLEA 2017) stelt
    de volgende eisen:
    An author has contributed to
    • Design OR
    • Data collection OR
    • Data analysis OR
    • Reporting
    I.e. more than supervision or head of research group

  • J.W. Schouten

    Neurochirurg, Rotterdam

    Levi M op pubmed vandaag 1835 hits (hoeveel door wie zijn geschreven is niet aan mij)
    Levi Marcel slechts 420 artikelen op pubmed
    In z'n beste jaren 37 per jaar (zowel in 2008 als in 2020)
    Is dat wel akkoord? Is 75 te veel, maar 37 net binnen de g...rens? En wie bepaalt dan die grens? En is dat acceptabel naast al z'n bestuurlijke functies? En had hij als dokter ook nog klinische taken? En wat vraagt eigenlijk de maatschappij van een dokter?
    Zou hij alle artikelen waar zijn naam aan verbonden is wel hebben gelezen? Ik heb de antwoorden niet, maar als we vragen gaan stellen... dan moeten we misschien ook eens echt kritisch zijn...
    Mis de bronvermelding naar Nature artikel

  • gepensioneerd huis- en SCEN-arts (np), Frans Brons, Den Haag

    "Eén van de hyperprolifererende auteurs (75 artikelen per jaar) gaf ruiterlijk toe dat hij zelfs een aantal artikelen waar hij auteur van was niet eens had gelezen."
    AI? Mede-auteur?
    In liefde een oorlog is alles geoorloofd. In de wetenschappelijk...e ratrace ook?

  • A.F. Algra

    Commentator zorg en sociale zekerheid, oud bedrijfsarts, Rotterdam

    of kijk even naar De Overspannen Universiteit - NRC - 2019
    https://www.youtube.com/watch?v=lr4CqOf3-7c&ab_channel=PakhuisdeZwijger

  • A.F. Algra

    Commentator zorg en sociale zekerheid, Rotterdam

    Rara hoe kan dit ? Interessante bemerkingen van de voorzitter van Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijke Onderzoek (NWO). Heel interessant. Begrijp ik hem nu goed dat hij voor totale renovatie pleit ? Vanwege deze wetenschappelijke betonrot ?...

    Als ik Levi goed versta zegt hij eigenlijk dat het medisch onderzoek last heeft van een morbide wetenschappelijke obesitas. Begrijp ik hem zo goed ?

    En in welke richting moeten we de oplossingen vinden ? Operatie, medicatie, training, afvallen , .....

    Voor wie meer wil weten over het hoe en waarom van deze situatie raad ik iedereen het boek Genadezesjes - over de moderne universiteit - van Eelco Runia aan te lezen, waarin haarfijn - op erg grappige manier - namelijk in de vorm van brieven- wordt uitgelegd waarom de universiteiten zijn verworden tot publicatie fabrieken.

    Als bedrijfsarts voor de universiteit/medische faculteit is het dweilen met de kraan open. Wat een gehaktmolen. Veel jonge carrieres in de knop geknakt.

    Meer weten ?
    ik schreef er eerder blog over- aardig als introductie
    https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/eelco-runia-of-wat-er-misgaat-aan-de-moderne-universiteit


    Eelco Runia - Genade zesjes
    In Genadezesjes laat Eelco Runia zien wat iedereen weet maar niemand durft te zeggen. Hij analyseert op scherpe maar humoristische wijze de ontsporing van de universiteit, ooit een bolwerk van professionaliteit. Zijn beschrijvingen van regeldruk, protocolfetisjisme en verantwoordingshysterie zijn een feest van herkenning voor iedereen die werkzaam is aan de universiteit of een andere verbureaucratiseerde instelling. In een achttal brieven – gericht aan buitenstaanders, Kamerleden, bestuurders, collega’s, de bedrijfsarts, studenten, promovendi en de belastingbetaler – licht Runia het fenomeen universiteit vanuit verschillende gezichtspunten door.

    Genadezesjes zal ieders kijk op de universiteit voorgoed veranderen. Het boek eindigt met een tienpuntenplan waarin Runia aangeeft hoe we kunnen ontsnappen aan het politiek correcte kader waarin elke oplossing de volgende verslechtering is.

    • B.M. Govers

      AIOS oogheelkunde

      Jammer deze reactie over zijn betreurenswaardige constatering van de publicatie machine, om deze in negatief daglicht te plaatsen door zijn functie te benoemen. Nergens pretendeert Marcel Levi zelf de dans te ontspringen aan deze wereldwijde ratrace....

      De medische publicatie machine is een systeem wat op hol is geslagen. De alsmaar uitdijende detail kennis is al sinds de wetenschappelijke revolutie in de 17e eeuw in gang gezet; waarbij de nadruk kwam te liggen op waarneming en experimenten. Dat ons menselijk brein het onvermogen heeft grote hoeveelheden informatie te verwerken, en dus al helemaal de diarree aan publicaties anno nu, kun je Marcel Levi niet kwalijk nemen. Er heeft gewoonweg nog niemand een beter systeem bedacht dan onderzoekers kwalificeren op hun kwantiteit aan publicaties. Mocht u een beter idee hebben, ik hoor het graag, Marcel Levi denk ik ook, en waarschijnlijk iedereen die enige vorm van wetenschap bedrijft.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.