Samenwerken is het nieuwe concurreren

De artseneed is er duidelijk over: een arts dient de geneeskundige kennis van zichzelf en anderen te bevorderen en daarbij zijn verantwoordelijkheid voor de samenleving te kennen. Compleet in tegenspraak met de jaarlijkse ‘ziekenhuiskwaliteitslijstjes’ van AD en Elsevier die nu weer verschijnen. Want vooralsnog zie ik vooral artsen en bestuurders van de ‘winnende’ ziekenhuizen de handen in de lucht heffen in plaats van ze uit te reiken naar de ziekenhuizen in het ‘rechterrijtje’.

Nog los van de betwijfelbare inhoudelijke waarde van dergelijke lijstjes, versterken ze het idee dat er door concurrentie kwalitatieve verbetering wordt bereikt. En door het vieren van een plek in de top drie, maken we ons zelf ook schuldig aan het valideren van dat beeld.

We spraken af vaker bij elkaar te opereren

Wat zou het mooi zijn als de winnaar proactief een open dag voor collega’s zou organiseren om in de keuken te komen kijken! Om zo ook de gedragsregels van de KNMG handen en voeten te geven. Die stellen immers dat een arts ‘zijn kennis niet voor zichzelf houdt, maar ter beschikking stelt van zijn collega’s’.

Een goed voorbeeld van het concreet maken van die uitgangspunten is een masterclass van de Samenwerkende Algemene Ziekenhuizen waar ik onlangs was. Daar staken we de koppen bij elkaar: hoe kunnen we elkaar helpen de kwaliteit van zorg voor iedere patiënt te bevorderen? Een inspirerend startpunt van de discussies. Tijdens het diner zat ik naast een Achterhoekse collega. We spraken af vaker bij elkaar te opereren om van elkaar te leren. Het AD-lijstje kwam slechts terloops ter sprake. Aan tafel haalden we onze schouders erover op en proostten op een gezamenlijke toekomst. Samenwerken is het nieuwe concurreren, precies zoals het ons artsen betaamt.