Risi-co
2 reactiesTijdens mijn coschappen vond ik het prachtig om bij operaties te assisteren: echt deel uitmaken van het operatieteam was een machtig gevoel. Als onervaren student was ik echter duidelijk de zwakste schakel, wat wel bleek toen er tijdens een laparoscopie eens een bloeding optrad.
Ik begon te trillen en wist niet meer waar ik de camera op moest richten. Direct nam de operatieassistent, die steeds nauwlettend een oogje in het zeil had gehouden, mijn plaats in. Van de zijlijn keek ik bewonderend toe hoe zij razendsnel en behendig de chirurg precies datgene liet zien om het probleem te kunnen oplossen en de operatie te voltooien. Het was duidelijk: een operatie vergt een ervaren en op elkaar ingespeeld team dat samen sterker is dan de som der individuen. Na afloop gaf de chirurg me een knipoog en noemde me de rest van de dag lachend de ‘risi-co’.
Operaties annuleren wil niemand
Zonder goed opgeleide operatieassistenten kun je als chirurg vrijwel niets. Het toenemend tekort aan operatieassistenten maakt dat pijnlijk duidelijk en leidt landelijk steeds vaker tot problemen. Operaties annuleren wil niemand en ziekenhuizen zoeken dan ook naar oplossingen. In ons ziekenhuis is verantwoorde patiëntenzorg daarbij leidend. Eigen personeel maakt overuren, en als het nodig is vullen uitzendkrachten gaten in het rooster. Een ander ziekenhuis zoekt de oplossing in een onconventionele richting, zoals blijkt uit een vacature die ik onlangs las. Voor bariatrische ingrepen zoeken ze medische studenten om als bijbaantje de chirurg te assisteren. Voer voor discussie lijkt mij. Want zeg nu eerlijk: is het niet beter een operatieprogramma te schrappen als het team (kwalitatief) niet compleet is? Of nemen we bewust een risi-co?
Jakob de Vries
Chirurg, Groningen
Een goed Fries gezegde luidt: As it net kin sa 't moat, dan moat it mar sa 't kin.
Het inhuren van medische studenten voor medische activiteiten is in vele delen van de wereld een bekende oplossing voor schaarste. Die heerst momenteel ook in Neder...land. In het NTvG van deze week staat ook een mooi voorbeeld van de inzet van medische studenten in de zorg https://www.ntvg.nl/artikelen/spreekuurassistent-op-poli-traumachirurgie
Als dit goed geselecteerde en opgeleide studenten zijn kunnen ze een waardevolle aanvulling zijn van het team en nog meer gemotiveerd raken om dit mooie vak uit te oefenen.
Ruben Schouten
Bariatrisch chirurg , Lelystad
Wij maken al jaren gebruik van medisch studenten om de camera te bedienen bij 1 type operatie: de gastric bypass. En het idee is niet van ons; wij hebben het overgenomen van andere ziekenhuizen want het gebeurt al jaren in vele ziekenhuizen in Nederl...and (oa klinieken van de NOK). Wij (de chirurgen EN de OK-assistenten) zijn enorm tevreden over deze werkwijze. Het betreft hier medisch studenten die 6 tot 12 maanden moeten wachten op hun co-schappen. Ze werken 3 dagen per week en bedienen de camera als zodanig bij gemiddeld 15 gastric bypasses per week. Ze kennen de operatie door en door. Hun enige taak op de OK is de camera bedienen en dat doen ze fantastisch. Het werkt veel beter dan bij iedere operatie weer een andere OK-assistent aan de camera, want over het algemeen vindt de OK-assistent dit helemaal geen leuk werk. En de medisch studenten kunnen dit heel goed. Als je het hebt over een "dedicated team": 15 keer per week dezelfde procedure, kan niet beter!
Over veiligheid: naast de medisch student en de chirurg staan er bij ons nog altijd 2 opgeleide OK-assistenten steriel aan tafel (plus een omloop), dus in het geval van calamiteiten, complicaties of een conversie heeft de medisch student geen verantwoordelijkheid en hoeft niets te doen, want er staan dan nog altijd 3 mensen aan tafel om in te grijpen naast de omloop.
Ze nemen dus niet het werk over van de OK-assistent. Ze assisteren niet, instrumenteren niet, en lopen niet om.
Werkt het? Ja. Veilig? Ja. Dedicated? Ja.
Een oplossing voor het tekort aan OK-assistenten? Ja.
En dit schrijf ik gezamenlijk met "mijn" OK-assistenten, die het hier volledig mee eens zijn.