Blogs & columns
Column

‘Ren huisartsje ren!’

16 reacties

‘Ik ben blij dat ik nu geen praktijkhouder ben, wat jij?’ fluistert een waarnemend huisarts mij toe tijdens een dienst op de huisartsenpost. Haar blik rust op twee praktijkhouders die een paar meter van ons vandaan hun frustraties over het covidvaccinatiebeleid ventileren. Het bericht dat ook Nederland stopt met het toedienen van het AstraZeneca-vaccin heeft er ingehakt. Veel praktijkhouders offerden hun weekenden op om de infrastructuur rondom het vaccineren rond te krijgen.

Van het bestellen van de vaccins, het uitnodigen van de juiste patiënten, tot het zoeken naar geschikte koelkasten en priklocaties; alles kost tijd en energie. En nu moet iedereen weer worden afgebeld. Hoewel de een het ziet als een morele verplichting of een mooie uitdaging, voelen anderen zich onder druk gezet en niet gehoord in hun beslommeringen. Huisartsen moeten honderdduizenden prikken gaan zetten. In zogenoemde ‘plukjes’, iedere week, maandenlang. Er wordt van hen een opperste staat van paraatheid, flexibiliteit en inzet verwacht tegen een niet-kostendekkende vergoeding. En dat allemaal náást de reguliere drukte op de dagpraktijk en de ANW-zorg waar zij ook verantwoordelijk voor zijn.

Een aantal hidha’s en waarnemers geeft schoorvoetend toe de plannen om praktijkhouder te worden te heroverwegen. Zij zien het vaccinatiegedoe als weer iets dat op het bordje van de huisarts wordt geschept en wordt opgegeten. Tegen heug en meug, tegen wil en dank. Zij zien het als het zoveelste voorbeeld van onvoldoende inspraak in eigen werkzaamheden en onvoldoende (financiële) waardering. Weer is de vraag die wordt gesteld: ‘Hóé gaan wij dit doen?’ in plaats van ‘Gaan wij huisartsen dit doen?’ Andere redenen waarom waarnemers terugdeinzen voor het praktijkhouderschap zijn: de onrechtvaardigheid in honorering en verplichting van de ANW-zorg en de druk die ontstaat door vergrijzing in de samenleving, substitutie in de zorg en personeelstekorten in steeds verder uitdijende eerstelijnscentra.

Van spin in het web naar hamster in het rad

Hoewel ook de meeste waarnemers geloven dat het zijn van een ‘vaste huisarts’ de echte meerwaarde van het vak vormt, vrezen zij voor wat het behelst om die persoon te zijn. Zij vrezen dat zij niet meer de generalist kunnen zijn die onafhankelijk en met een zekere professionele autonomie kan zorgen voor zijn patiënten. Zij vrezen dat de rol van spin in het web steeds meer verandert in hamster in het rad. Het rad waaraan door diverse partijen wordt gedraaid: ‘Ren huisartsje, ren!’ Zij vertellen ook niet geïnspireerd te worden door verhalen van praktijkhouders die al voor hun 40ste of 50ste hun praktijk doorverkopen en weer gaan waar­nemen. Of praktijkhouders die jaren eerder met pensioen gaan of naar het buitenland vertrekken omdat de regeldruk hier hun werkplezier verstoort.

Of de zorgen over het praktijkhouderschap nou wel of niet terecht zijn, ze zijn er. Ze dienen openlijk besproken te worden zonder te oordelen of te verzanden in de vruchteloze wij-zij-discussie, waarin waarnemers steevast worden weggezet als verwende krenten-uit-de-pap-pikkende millennials en praktijkhouders als tandeloze push-overs. Daar schieten we niks mee op. Wij vormen sámen de huisartsenzorg. We zullen zowel met elkaar als met externe partijen stevige gesprekken moeten voeren over de toekomstbestendigheid en de grenzen van ons prachtige vak.

Meer van Danka Stuijver
huisartsgeneeskunde vaccineren
  • Danka Stuijver

    Danka Stuijver is waarnemend huisarts. Naast haar columns voor Medisch Contact maakt zij ook de podcast Over de Grens.  

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.