Presenteer de rekening

De laatste weken voor de vakantie zit mijn poli altijd bomvol met patiënten die ‘echt nog even gezien moeten worden’. Op zo’n dag met vrijwel alleen maar spoedpatiënten valt de patiënt die bijna klachtenvrij is, in het bijzonder op.

Vandaag zag ik ook weer zo iemand: ‘Tja dokter, heel gek, maar de klachten zijn eigenlijk sinds een week bijna weg, het gaat nu heel goed met mij.’ Hij kwam om een lumbale hernia nuclei pulposi-operatie te bespreken. Ik leg uit dat bij 80 procent van de mensen het lumbosacraal radiculair syndroom door een HNP binnen enkele maanden vanzelf verdwijnt. En dat de patiënt dus hoort tot die grote groep van mensen die helemaal geen operatie nodig hebben om van de klachten af te komen. Het was begrijpelijk dat de neuroloog de patiënt eerder heeft ingestuurd, want als ik de brieven lees van mijn collega was de thuissituatie onhoudbaar geworden vanwege de hevige pijn in het been gedurende de tijd dat hij nog wel last had.

Tijd kun je maar één keer uitgeven

Maar dit bezoek aan mij had achterwege kunnen blijven. De patiënt vult het zelf al in: ‘Ja dokter, ik dacht, afzeggen heeft toch geen zin meer, en wie weet, hoor ik nog wat nieuws.’ En dat is precies het moment waarop ik denk: als jij had geweten wat dit bezoek de maatschappij kost, dan had je wel even achter je oren gekrabd en was je niet klakkeloos langsgekomen.

Mijn devies: laat aan patiënten de rekening zien van de kosten die ze gemaakt hebben. De mensen moeten weten wat die kosten zijn. Als mijn patiënt op de hoogte was geweest van de kosten van dit consult, had hij echt wel even gebeld naar het secretariaat. En sterker nog: als hij de kosten voor het consult uit eigen zak had moeten betalen (eigen risico), dan had hij hemel en aarde bewogen om dit consult nog te kunnen afzeggen.

En dan had ik op dat plekje een andere patiënt kunnen zien. Want tijd kun je maar één keer uitgeven. Bijna vakantie. Hoera.