Oeps, helemaal vergeten te anticiperen
Plaats een reactieVoormalig FIFA-voorzitter Sepp Blatter zei een paar weken geleden dat hij spijt had van de keuze voor Qatar voor het WK voetbal 2022. Hij noemde de keuze voor een land dat omstreden is vanwege mensenrechten en klimaatkwesties ‘een vergissing’.
In werkelijkheid is er destijds eindeloos gelobbyd en zijn er miljoenen aan steekpenningen heen en weer gegaan om het WK naar Qatar te halen. Een mentaliteit die zich ook weerspiegelt in het feit dat Qatar nu fans inhuurt die moeten vertellen hoe fantastisch alles daar is en die mensen met kritiek zelfs moeten verlinken.
Het was twaalf jaar geleden al beklonken dat het WK in Qatar zou plaatsvinden, maar plots ‘worstelt’ iedereen nu met dit gegeven en zijn allerlei hoogwaardigheidsbekleders hard aan het nadenken of het wel of niet verstandig is om ernaartoe te gaan en zo ja in welke fase en met welk argument.
Ik moest in dat licht denken aan een uitspraak van CZ-bestuursvoorzitter Joep de Groot in een recent interview met De Telegraaf. Hij zei: ‘Ik kan geen garantie geven dat de zorg altijd voor iedereen toegankelijk is. Sterker nog, ik denk dat ik bijna de garantie kan geven dat het niet zo is.’ De oorzaak ligt volgens hem in het feit dat het niet lukt om de wachtlijsten in de zorg weg te werken en dat de grenzen van het zorgsysteem zijn bereikt.
Grote mannen met grote verantwoordelijkheden die opeens openhartig zijn over misstanden die ons al jarenlang boven het hoofd hangen. De Groot als boodschapper van slecht nieuws dat we al mijlenver zagen aankomen maar dat nu dan eindelijk de harde realiteit is geworden.
Het WK in Qatar is twaalf jaar geleden al beklonken, maar plots ‘worstelt’ iedereen ermee
Wrang om in dit blad tegelijkertijd het anoniem (!) gepubliceerde verhaal van een jonge medisch specialist te lezen die zijn ervaringen vertelt over ons ‘gestoorde zorgsysteem’. Hij signaleert dat het volgens sommige specialisten ‘slimmer is om patiënten zonder ziekte jaarlijks op de poli te laten komen en zieke mensen te laten succumberen op een wachtlijst of bij de huisarts’. Financieel gestuurde keuzes waar Hippocrates zijn wenkbrauwen over zou optrekken.
Of het nou gaat om moreel verwerpelijke keuzes zoals voetballen in een land waar homo’s als ‘haram’ worden gezien of om mensen zorg onthouden waar ze recht op hebben, het lijkt alsof het ons allemaal ‘plotseling’ overkomt. Niemand zag het aankomen en het enige wat nog rest is paniekvoetbal en snelle drukverbandjes om het bloeden te stelpen.
Toch wordt onze soort juist gekenmerkt door het vermogen om vooruit te kijken en te plannen dankzij de frontale hersenkwabben. Eigenschappen waardoor we met behulp van visie en organisatievermogen zaken kunnen regelen die we belangrijk vinden.
Maar de afgelopen decennia hebben we ons toenemend laten afleiden door alle prikkels die ons ‘beloningssysteem’ bombardeerden en zijn we ‘frontaal’ lui geworden. Dan wordt het verdraaid lastig om samen tempels en bruggen – of in ons geval: goed functionerende zorgsystemen – te bouwen en te onderhouden.
Stomverbaasd kijken we om ons heen en worden we geconfronteerd met de rokende puinhopen van onze domme en zelfzuchtige leefstijl. ‘Asjemenou’ mompelt Loeki de Leeuw altijd na een reclameblok. Profetisch als je het mij nu vraagt...
Meer van Esther van Fenema- Er zijn nog geen reacties