Naambordje
1 reactieWe hebben als ziekenhuis zojuist een week kwaliteitscontrole doorleefd. Kwaliteit met een hoofdletter stond vol in de aandacht. Natuurlijk is er gemor en gegniffel, maar het heeft zeker ook een goede kant. Er wordt namelijk weer eens kritisch naar het hele proces gekeken. En zo kwam ook de patiëntverificatie aan de orde. Het moge duidelijk zijn dat het wel heel belangrijk is dat je de patiënt voor je hebt waar de info die je had gekregen op van toepassing is. Goed punt. Aandacht aan besteed.
Waar we het echter niet over gehad hebben is de artsverificatie. Discreet staat onze naam in kleine letters op het identificatieplaatje. Terwijl het voor de patiënt essentieel is om te weten met wie hij spreekt. Het komt regelmatig voor dat de patiënt (eerst) door de arts-assistent te woord wordt gestaan. En hoe vaak zou het niet voorkomen dat die patiënt eigenlijk continu bezig is met de vraag ‘is dit nu die dr. Vleggeert?’, en dan helemaal niet hoort wat de assistent allemaal uitlegt. Kortom: het lijkt wel heel nuttig om de naam van de dokter met koeienletters op dat plaatje te zetten. En dan de functie. In de ijver van een ziekenhuisbeleid dat er gelijkheid moet zijn van alle werknemers, wordt nogal eens voorbijgegaan aan wat de patiënt nu van ons hele ziekenhuissysteem begrijpt. De functie die je hebt staat vaak niet, of te klein, op het naambordje dat je draagt. Terwijl een bordje met ‘neurochirurg’ of ‘zaaldokter’ heel verhelderend kan werken. De zuster draagt een witte jas, maar de dokter ook.
En toen ik dit met wat (niet-ziekenhuisgerelateerde) vrienden besprak, werd duidelijk dat we ook een-twee-drie moeten stoppen met het lastigvallen van patiënten met onze eigen hiërarchische aanduidingen. Een vriendin die voor de derde keer in een week met haar kwakkelende tante uren op de SEH doorbracht, dacht echt dat ze haar deze keer een nepdokter hadden gegeven. Hij stelde zich voor als ‘semiarts’. Zet ‘arts in opleiding’ op dat bordje, en dan in koeienletters. Je kunt maar beter duidelijk zijn.
jos rensing
huisarts, den haag
Een raar woordje: "semi". Het betekent dat het woord wat erop volgt de lading niet dekt. Onvolledig is.
Semi-arts is geen arts en dus echt een nepdokter.
Vroeger werd je junior co, daarna senior co. Maar voor de patient was duidelijk: geen dokter d...us.
Wie die term semi-arts heeft bedacht weet ik niet, maar ik vind het eigenlijk een tamelijk schandelijke misleiding van de patient.
Helemaal eens met Carmen Vleggeert-Lankamp dus: Een arts in opleiding is een arts in opleiding en dient zichzelf dan ook als zodanig bekend te maken.