Misplaatste tolerantie

Tolerantie is uit. Volkomen onterecht, in mijn ogen: het is een van de eeuwenoude fundamenten van onze maatschappij, die ons wetenschappelijk noch economisch windeieren heeft gelegd. Maar heel soms zijn we te tolerant. Ik doel op cannabis. De laatste weken staat het ge- en misbruik daarvan weer in de belangstelling. Terecht. We weten al geruime tijd dat blowen in verband staat met psychotische verschijnselen en zelfs schizofrenie. Met name het beginnen op jonge leeftijd verhoogt de kans op psychosen, soms vele jaren later.

Maar dat zou niet de enige reden moeten zijn om minder tolerant te zijn ten opzichte van cannabis. Aangezien cannabis vaak wordt vermengd met tabak, kleven er ook andere gezondheidsrisico’s aan, zoals longkanker, COPD en hart- en vaatziekten. Deze risico’s worden nauwelijks genoemd, laat staan dat ze in de afweging de revue passeren. Dit klemt, temeer aangezien een niet onbelangrijk deel van de gebruikers – schattingen liggen tussen de 5 en 15 procent – aan het blowen verslaafd raakt.

Cannabis criminaliseren is een slecht idee; in de landen waar dit het geval is, blijkt het gebruik hoger dan hier. Dat wil echter niet zeggen dat het gebruik ervan een normaal onderdeel van de (puber)cultuur moet zijn. Misschien zijn de gevolgen op populatiebasis minder verstrekkend dan die van alcohol (over misplaatste tolerantie gesproken), maar dat mag ons er niet van weerhouden het gebruik te bestrijden.

En dat kan. De antirokencampagne is grotendeels geslaagd, met enorm positieve gevolgen voor de algemene gezondheid van de bevolking. Hetzelfde recept kan worden gebruikt om cannabis als normaal en geaccepteerd, zo niet ‘cool’ aspect van het leven uit te bannen. De belangstelling is er, zo bleek deze weken, en het is aan ons artsen om die te mobiliseren.

Cannabisgebruik is een van de weinige voorbeelden waar onze tolerantie misplaatst is geweest.

René Kahn, psychiater

Klik hier voor alle bijdragen in de rubriek Veldwerk