Infecties moet je gezellig houden
Plaats een reactieCovid heeft het goed duidelijk gemaakt: als er één ding is dat we altijd samen zullen blijven doen, is het wel infecties oplopen. ‘Lekker gezellig’, zou je kunnen zeggen, of, negatiever ingestoken, ‘mijn infecties zijn altijd iemand anders’ schuld’.
Wat het aanwijzen van die schuldige betreft komen we tegenwoordig een heel eind. Sinds anderhalve eeuw geleden de eerste bacteriekolonies werden gekweekt op aardappelschijfjes, heeft de techniek enorme sprongen gemaakt. Inmiddels kunnen we met whole genome sequencing (WGS) micro-organismen typeren tot op de laatste letter in hun DNA en daarmee nauwkeurig verwantschappen vaststellen. Vooral bij bacteriën maakt WGS het mogelijk aan te tonen waar er tussen twee personen een besmetting heeft plaatsgevonden – als een soort ouderschapstest.
De richting van de besmetting heb je daarmee echter nog niet bewezen. Zoals je bij ouderschapstesten de leeftijd meeneemt in het aanwijzen van wie ouder is en wie kind, heb je ook bij infecties aanvullende gegevens nodig. Het mooiste gaat dat met series van besmettingen. Een van de eerste studies die transmissies uitploos met WGS, richtte zich op MRSA-isolaten van een intensive care. In mooie figuren toonden de onderzoekers hoe de stammen van patiënt op patiënt oversprongen, terwijl ze geleidelijk aan een beetje muteerden. Het artikel laat zich lezen als het spannende reisverhaal van een bacterie, of natuurlijk als grondslag voor een rechtszaak – je zult die patiënt maar zijn die een MRSA-infectie is aangedaan.
Verbazingwekkend hoe weinig claims er worden ingediend voor infecties met ziekenhuispathogenen
Eigenlijk is het verbazingwekkend hoe weinig claims er worden ingediend voor infecties met ziekenhuispathogenen – zelfs in de Verenigde Staten zijn die zeldzaam, met een behoorlijke bewijslast aan de kant van de patiënt. Is dat een goede zaak of juist jammer en een groot onrecht? Enerzijds zou het natuurlijk helpen om met een paar grote schadevergoedingen de schrik voor uitbraken er goed in te krijgen bij bestuurders, want sommigen beschouwen infectiepreventie nog steeds als niet-declarabel liefdewerk oud papier (je kunt geen dbc’s factureren voor infecties die niet hebben plaatsgevonden). Maar anderzijds wordt infectieziektebestrijding wel heel moeilijk als we elkaar allemaal gaan aanklagen. Om uitbraken onder controle te krijgen moeten we ze eerst aantonen, en dat wordt onmogelijk als ziekenhuizen stoppen met diagnostiek teneinde epidemieën te doen ‘verdwijnen’ en hun aansprakelijkheid te ontlopen. Bovendien zou de angst voor claims niet nodig moeten zijn: infectiepreventiemaatregelen behoren tot de meest kosteneffectieve die er bestaan in de gezondheidszorg.
Laten we besmettingen dus vooral gezellig houden. We kunnen een voorbeeld nemen aan een van mijn collega’s, die postordertesten aanbiedt voor venerische aandoeningen. Bij een positieve test stuurt hij je er gratis een toe voor de vermoede bron. Zijn slogan: ‘Een soa heb je nooit alleen – twee voor de prijs van één.’
Meer van Miquel Ekkelenkamp- Er zijn nog geen reacties