Blogs & columns
Marcel Levi
Marcel Levi
2 minuten leestijd
Column

Help! De dokter stinkt

6 reacties

We hebben allemaal weleens te maken met een patiënt die minder fris ruikt. Het kan zelfs een symptoom zijn van ziekte zoals bij sterk ontregelde diabetes, of bij nier- of leverziekten. Stinken door verwaarlozen van de persoonlijke hygiëne kan ook een uiting zijn van ziekte of verminderde conditie. Of bij sommige mensen heeft de aandacht voor een regelmatige wasbeurt of mondreiniging simpelweg geen hoge prioriteit.

Er zit meestal, zeker in de acute situatie, voor professionals niet veel anders op dan het te negeren door te proberen je reukvermogen even uit te schakelen en te focusseren op andere zaken. Maar echt prettig is het niet. Sommige mensen verspreiden zo’n nare lichaamsgeur dat deze in de spreek- of onderzoekskamer blijft hangen. Ervaren verpleegkundigen hebben daar trucjes voor, zoals het in de lucht spuiten van insuline, omdat nare geurtjes schijnen te binden aan de fenolen die dienen als conserveervloeistof en oplosmiddel van het hormoon in de insulinepen.

Maar behalve de patiënt kan ook de zorgverlener onprettig ruiken. Zo kan de nabijheid van sigarettenlucht uit de kleding en adem van een verstokte roker voor veel mensen heel onplezierig zijn. Of wat te denken van de collega die de vorige avond net iets teveel gekruid voedsel heeft gegeten. Of fors heeft getranspireerd bij de fiets­tocht naar het ziekenhuis en daarna niet even heeft gedoucht. Onplezierig voor collega’s maar zeker ook voor patiënten, die soms weinig keus hebben als de arts of verpleegkundige een handeling in hun nabijheid moet uitvoeren.

Het is niet zo eenvoudig een collega erop te wijzen dat die een onaangename geur verspreidt

Het ligt allemaal ook best gevoelig. Ik herinner me nog felle debatten met collega’s of het wel of geen goed idee was om bij de lunch haring met uitjes te eten als je daarna nog een middagspreekuur moest doen. Anderen spraken van het ‘recht’ om de avond voor een werkdag in het ziekenhuis shoarma met overvloedig veel knoflooksaus te nuttigen. Dan ga je misschien toch even voorbij aan het feit dat het geen juridische discussie is maar een vraagstuk van betamelijkheid en respect naar je patiënten. De discussie over al dan niet mogen roken in werkkleding riep eenzelfde soort heftige reacties op aan beide uitersten van het spectrum.

En reken maar dat er tussen collega’s op de werkvloer of zelfs tussen patiënten die een ziekenkamer delen over gesproken wordt. Of liever gezegd: geroddeld, al dan niet gepaard gaand met brakende smileys op de app. Maar de persoon zelf wordt er meestal niet op aangesproken. Het is ook niet zo eenvoudig een collega erop te wijzen dat hij of zij een onaangename geur verspreidt. Terwijl degene die het betreft zich vaak niet eens bewust is van de penetrante zweetlucht of vieze adem en in de regel dankbaar is als iemand hem of haar hierop wijst. Veel mensen vinden het al reuze moeilijk en gênant tegen iemand te zeggen dat de rits van zijn broek openstaat.

Toch is het, zeker als het geen incident betreft maar een chronische situatie, goed om de stoute schoenen aan te trekken. Een terloopse opmerking, zoals ‘ik vind het vervelend om te zeggen, maar je ruikt niet zo fris’ of ‘misschien moet je even een deootje opdoen’ kan soms al genoeg zijn. En reken er maar op dat als de collega’s het niet zeggen, de patiënten het zéker niet zullen doen. 

Meer van Marcel Levi:
  • Marcel Levi

    Marcel Levi is internist, voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) en hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Chirurg np, s’Gravenhage

    “Mag ik U een tip geven” wordt vaak bereidwillig beantwoord. Het is een uitnodigende en vriendelijke wijze om aandacht te vragen voor een vaak wat lastige kwestie…

  • E.E. ten Berge

    oma vertelt, Eelde

    In 1985 hadden we op de chirurgische IC de gewoonte gewonde huid [benen van brommerslachtoffers ] bij gram negatieve bacterien met verdunde schoonmaak azijn te deppen besproeien en gram positieve bacterien met zout water. Evt in plantenspray te vers...tuiven over de multi trauma beenhuid. De wonden genazen snel en 'zonder pus en of luchtjes'.

  • I.A. Posner

    Met pensioen, Aruba

    Dat is inderdaad een delicate manier om met zo'n situatie om te gaan. Het is nooit makkelijk om iemand te vertellen dat ze ongewild een probleem veroorzaken, zoals een onaangename geur. Maar zoals mijn moeder terecht zei, als het op een respectvolle ...manier wordt gedaan, kan het de persoon in kwestie uiteindelijk helpen. Uiteindelijk zou iedereen erbij gebaat zijn, omdat het ongemak wordt aangepakt, zonder de persoon te beledigen. Het vergt wel wat moed en tact om het zo op te lossen.

  • J.M. Keppel Hesselink

    pijnarts np, Bosch en Duin

    Halitosis. Dat is het belangrijkst. Ik wijs per definitie iedereen daarop, en dan blijkt keer op keer dat de tanden wel goed gepoetst worden, maar er wordt niet gestokerd. En zonder stoker blijven per definitie etensresten achter. Die veroorzaken chr...onische ontstekingen en een cascade van ellende. Vooral rottend vlees. En die geur. Omdat het een duidelijke risicofactor op ellende is pak ik het als dokter altijd zo op! Mensen weten het veelal niet en zijn heel blij dat iemand het zegt.

  • R.H. Houwing

    Dermatoloog , Deventer

    Het is voor sommigen die stinkende oksels hebben niet zo eenvoudig. Bromhidrosis heeft die aandoening. Gaan veel mensen onder gebukt. Zelf 3 dd van kleding wisselen helpt te weinig In ons ziekenhuis bieden we co-assistenten die hier last van hebben... en daar gebukt onder gaan botulinetoxine injecties axillair aan. Dan help je de dokter die stinkt!

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.