Blogs & columns
Column

Heldendom

Plaats een reactie

Het is maar goed dat Hollywood blikken vol acteurs kan opentrekken die als ridders in witte jas het virus te lijf zullen gaan in de toekomstige kaskrakers, want in het echt is het heldendom slecht besteed aan zorgverleners. Van jongste verpleegkundige tot oudste chirurg, tegen heug en meug werden we de afgelopen weken omgedoopt tot absolute winnaars. Er werd geklapt, we mochten vrij parkeren en menig restaurant voorzag de harde werkers in de zorg van karrenvrachten vol noodrantsoenen. Al doen series als ER en Grey’s Anatomy soms anders vermoeden, je gaat niet in de zorg werken als je houdt van glitter en glamour.

We doen gewoon ons werk, corona of niet. Als je dienst hebt, ga je om drie uur ’s nachts het hoofd van een dronken man hechten omdat ‘ie tegen een paaltje is gefietst’. Je verschoont het bed van een demente bejaarde die incontinent is voor ontlasting. Je brengt een extra huisbezoek aan een jonge vrouw met een gemetastaseerd mammacarcinoom in de palliatieve fase. Daar heb je geen likes of applaus voor nodig.

Luchtvaartbazen met torenhoog salaris leuren om 4 miljard

Blijkbaar geldt dat niet voor alle sectoren. Bij sommige banen is het werk kennelijk zo onbevredigend dat je een duwtje in de rug en een wortel voor je neus nodig hebt. Een bonus. Een financieel toetje op je bankrekening om het allemaal de moeite waard te maken. Ik probeer het me voor te stellen. Een maandelijkse bijeenkomst van onze vakgroep waarbij we de cijfers op een rijtje zetten. ‘Ah Bruns, veertien patiënten met appendicitis geopereerd zonder complicaties en vierentwintig nieuwe patiënten gezien op de poli, gemiddeld onder de tien minuten. Mooi werk. Dat is dan 5 procent.’

Want daar zit je dan. Als baas van de ‘blauwe trots’ van ons land met je hele vloot aan de grond. Een kantoor met vloerbedekking en twee comfortabele leunstoelen van waaruit luchtvaartbazen Pieter Elbers en Benjamin Smith elkaar papieren vliegtuigjes toewerpen. Als jongens die hun laatste oortjes hebben versnoept leurend om 4 miljard. Om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag: een torenhoog salaris inclusief bonus. Ben Smith verdient een slordige 30.000 euro per maand, daar kan je toch al gauw zo’n twintig verpleegkundigen van betalen. Nu is de luchtvaart natuurlijk een cruciale sector, zelfs zodanig dat in 1944 besloten werd dat internationaal reizen zo bevorderlijk zou zijn voor het behoud van vrede dat er tot op de dag van vandaag geen accijnzen op kerosine geheven worden. En ook ik mis de stromen slenterende toeristen over de grachten enorm, maar toch.

In tijden van crisis wordt duidelijker wat er werkelijk toe doet. We beseffen wat ons drijft en wie ons dierbaar zijn. Dat we onze ouderen een waardig afscheid gunnen, dat we goed onderwijs voor onze kinderen willen, dat we onze favoriete koks, muzikanten en topsporters door deze tijd heen willen trekken. Je zou zeggen dat je vanuit de lucht de zaken goed kunt overzien, toch weer een voordeel van een Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. Het feit dat pas onder grote politieke druk en na een vermanende vinger van Wopke Hoekstra de heren bereid waren om hun verlies te nemen, is op z’n minst zorgelijk te noemen. Ik hoop dat ze ons veilig laten landen, dan krijgen ze een applaus als bonus.


Meer van Emma Bruns

  • Emma Bruns

    Emma Bruns is chirurg in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.