Graag wat boeren­verstand voor genetische modificatie

Op 30 mei krijgen we een nieuwe Eerste Kamer met verse senatoren, van wie een flink aantal met zelfverklaard boerenverstand, die onze problemen eens écht zullen aanpakken. In elke fractie zal iemand zich natuurlijk storten op de problematiek rondom ammoniak en stikstofoxide, maar een aantal senatoren kan zich beter gaan bekwamen in een écht groot thema van onze tijd: genetische modificatie.

Discussies over genetische modificatie bevatten vaak veel symboliek. Ze gaan bijvoorbeeld over de morele aanvaardbaarheid van gebruik van humane embryo’s, over waarschuwingslabels op voeding, of over het recht om je niet te laten vaccineren met artificieel RNA. Interessante kwesties wellicht, maar de antwoorden die we hierop formuleren zullen niet sturen hoe de technologie zich ontwikkelt. Wat wij buiten de deur houden, voltrekt zich gewoon elders en komt ten slotte alsnog bij ons terug. Onderzoek naar genetisch gemodificeerde gewassen (gg-gewassen) vindt überhaupt nauwelijks plaats in de EU, waar slechts één gg-gewas is toegelaten, maar intussen importeren we wel steeds meer producten met deze gewassen.

Een beetje gg-plant ontwikkelen en op de markt brengen, kost op dit moment zo’n 140 miljoen euro, wat de brede toepassing vooralsnog remt – dat verdien je niet terug met spruitjes of fenegriekzaad. In de geneeskunde zijn we van zulke bedragen echter minder onder de indruk en gaat de implementatie een stuk sneller. Op dit moment zijn er in de EU twaalf gentherapieën toegestaan en de verwachting is dat in 2030 in de VS 350 duizend patiënten een behandeling zullen ondergaan met een van dan dertig tot zestig verschillende gentherapieën. Bij de huidige prijsstellingen, die tot in de miljoenen per patiënt kunnen lopen, is dat simpelweg niet op te brengen. Het uitkopen van een handvol varkensboeren naast natuurgebieden valt daarbij in het niet.

Een aantal senatoren kan zich beter gaan bekwamen in een écht groot thema: genetische modificatie

Onze politici doen er dus goed aan alvast wat gedachten te ontwikkelen over hoe hiermee om te gaan. Daarvoor hebben ze de vorige maand uitgekomen Trend­analyse Biotechnologie tot hun beschikking. De opstellers van dit rapport waarschuwen voor de gevolgen als de EU (en zeker Nederland) blijft vasthouden aan onze strenge regelgeving: straks kunnen we de technologie alleen maar importeren – net als inmiddels onze medicijnen en zonnepanelen.

Als er in China fosfaatarme gg-koeien en ammoniakarme gg-varkens beschikbaar komen, mogen we die dan importeren om onze boeren te redden? Of maken we die dan liever zelf om het dierenwelzijn te garanderen? Of willen we juist sturen op teelt van gg-planten die ammoniak beter omzetten? Zeker van de binnenkort grootste fractie in de Eerste Kamer verwacht ik coherente antwoorden op deze vragen.

Nog even een boeren­slimheidje: als je bij het gg-vee meteen een luciferasegen inbrengt, geven ze licht in het donker: dat schrikt wolven af. Weer een groot maatschappelijk probleem opgelost!