Gevaar voor de omgeving
Plaats een reactieWij psychiaters hebben met elkaar afgesproken dat we geen uitspraak doen over de psychische (on)gezondheid van een persoon die we niet zelf hebben onderzocht. De achtergrond voor deze afspraak is duidelijk: psychiaters zijn artsen die er niet over zouden denken een diagnose te stellen zonder de patiënt te hebben gezien en onderzocht.
De afspraak is geëxpliciteerd omdat journalisten maar al te graag een psychiater een diagnose proberen te ontlokken van een bekend persoon. In ons land is de ‘diagnose’ van Van der G. onderdeel van een publiekelijke discussie geweest waarbij psychiaters zich hebben laten verleiden tot, medisch gezien, ongefundeerde uitspraken. In de Verenigde Staten woedt op het ogenblik dezelfde discussie – dan wel vraag – over de psychiatrische gezondheid van (een van) de presidentskandidaten (zie bijvoorbeeld #Trumpmentalhealth). Echter, opvallend is dat ik nog geen journalist ben tegengekomen die deze vraag aan een Amerikaanse psychiater heeft gesteld. Sterker, een uitgebreid artikel in The New York Times legde hun lezers uit waarom psychiaters dergelijke uitspraken niet behoren te doen (zich baserend op de uitspraak van de Amerikaanse tegenhanger van de NVvP, die dezelfde regels hanteert als die in ons land gelden). Bewust van deze afspraak, voert een (democratisch) congresleid, Karin Bass, actie om Trump door een psychiater te laten onderzoeken (#diagnosetrump). Probleem is dat, zoals we allen weten, iemand pas gedwongen psychiatrisch kan worden onderzocht als hij een gevaar is voor zichzelf of voor zijn omgeving. Helaas begint dat laatste criterium in deze discussie griezelig actueel te worden.
- Er zijn nog geen reacties
