Erectiestoornis

Als ik via internet een surfplank wil kopen, krijg ik dagen daarna nog ongevraagd aanbiedingen voor surfplanken op mijn scherm. Het businessmodel van gratis internetdiensten is nu eenmaal zo dat ze met advertenties hun geld verdienen. De techniek die hiervoor wordt gebruikt noemen we ‘cookies’.

Ook websites van ziekenhuizen gebruiken cookies. Deze week kreeg ik (net als andere ziekenhuisbestuurders) een brief van de Autoriteit Persoonsgegevens met de opdracht om onverwijld drie cookies van onze website te halen. Eén cookie maakt het voor webbezoekers mogelijk om een onderwerp op onze pagina te ‘liken’. Nu heb ik zelf nog nooit iets ‘geliket’, maar ik geld als enigszins wereldvreemd. Een ander cookie helpt mensen om gemakkelijk gerelateerde informatie te vinden. Ook dat is op internet gans normaal.

Maar onze geliefde autoriteit vindt dat ziekenhuizen deze normale werkelijkheid moeten mijden. Want stel dat ik op onze website zit te surfen, op zoek naar erectiestoornissen of palliatieve zorg. En na afloop tevreden een ‘like’ uitdeel. Dan kunnen dankzij de cookies blijkbaar derden het surfgedrag analyseren en proberen de informatie te vermarkten aan uitgevers van vieze blaadjes of begrafenisondernemingen. Die zullen mij gretig hun producten aansmeren. Dat vindt de autoriteit niet goed.

Dat snap ik – alleen vrees ik dat de autoriteit nog wereldvreemder is dan ik. Want als u deze column op de site van MC een ‘like’ geeft, of nieuwsgierig bent naar mijn andere columns, dan bent u (met dank aan de titel) net zo goed internethandel geworden. Maar waardevol? Ik vind de jacht op het digitale cookiemonster bijzonder vergezocht.

Hugo Keuzenkamp, is bestuurder van hetWestfriesgasthuis in Hoorn