En toen ging ketenzorg leven
1 reactieToen de thuiszorg mijn vrouw belde, om door te geven dat haar vader was overleden, hoorde ze slikken aan de andere kant van de lijn. Ze hadden maandenlang mijn schoonvader verzorgd. Iedere dag zijn rug insmeren en hem verzorgen. Maar het was meer dan dat. Ze hielpen hem ook de dag door. Ze luisterden naar zijn levensverhalen. En zijn van hem gaan houden. Dat voelde zij bij dat slikken. Maar ook de lokale KookGenoten deden meer dan alleen zorgen voor het eten. Ze waren het cement van de gemeente, met de thuiszorg en dus ook voor mijn schoonvader.
Tot hij weer opgenomen werd in het ETZ in Tilburg. Daar kreeg hij weer de zorg en aandacht voor zijn ziekte maar juist ook de benodigde liefde. Ongelofelijk die aandacht en liefde terwijl ik wist dat het ziekenhuis tegelijkertijd werd overlopen door coronapatiënten. Maar het ging niet meer en in zijn laatste dagen hielp het ETZ om hem naar huis te laten gaan en thuis te sterven.
Ze hielpen hem alsof hij hun eigen vader was
Ook dat ging eigenlijk zonder problemen. Het speciale bed voor in huis, met uitzicht op zijn tuin, kwam zonder gedoe op het juiste moment. De collega van de palliatieve zorg was er al voordat de ambulance met mijn schoonvader er was. En de collega’s van de ambulance hielpen hem alsof hij hun eigen vader was. Tot in het bed met zicht op de tuin, zijn laatste wens.
Mijn wereld van ketenzorg is een technische wereld, van overdrachtsmomenten, competenties, capaciteiten, dossiers, ICT, data en governance. Gelukkig is de uitwerking van die technische wereld in het echte leven er een van aandacht en liefde.
Petra Huijts
basisarts, Delft
Wij hebben een vergelijkbare goede ervaring gehad met de (thuis)zorg voor mijn schoonvader. Veel sterkte in de komende tijd.