En de inzet van de patiënt?
10 reactiesIk ben op zoek naar de wondinfectiepatiënte. Ze is een paar weken geleden geopereerd en gisteren opnieuw opgenomen. Volgens de assistent loopt er pus uit haar rug. Klinkt niet best. Mijn collega had al lab en een CT-contrast aangevraagd. Bloed is pas vanmiddag afgenomen, CT nog niet gemaakt. Volgens de verpleegkundige is het ‘niet te doen’. Ze is steeds weg. Roken.
Ik kijk nog eens op haar kamer. Leeg bed. Haar overbuurman helpt me: ‘Ze is naar beneden, roken.’ Ik bedank hem. Hij is zelf minstens 75 kilo te zwaar.
Op weg naar beneden stapt er een man in de lift die zich verontschuldigt voor zijn schaarse kledij. Hij draagt slechts een operatiehemd. ‘Ja sorry hoor, maar ik mot effe wat halen. Dat ziekenhuiseten is niet te hachelen. Ik mot een paar kroketjes hebben.’
Wij zorgverleners zorgen goed voor onze patiënten. Wij verlenen kwalitatief hoogwaardige zorg. Ik en mijn team moeten kunnen aantonen dat onze opleiding voldoet, dat we nageschoold zijn, dat onze apparatuur goed is en het zorgproces op orde. Wij moeten vriendelijk, klantgericht en proactief zijn. Maar het aantoonbaar maken van dit ‘op orde zijn’ (richtlijn, protocol, kwaliteitscontrole) doet me wel eens tandenknarsen. Waar is de balans? Wat mogen we verwachten van de inzet van de patiënt? Kunnen we het daar eens over hebben? Want een voorzichtige hint leidt hooguit tot een tijdelijke verbetering, meestal een schouderophalen en soms een klachtenbrief. En dat laatste dan niet over de hint natuurlijk. Maar het werkt niet echt sfeerverhogend.
Wat zou het motiverend werken als de patiënten zichzelf ook kwalitatief hoogwaardig zouden verzorgen. Dan zou ik zomaar weer te motiveren zijn om nog een protocolletje te schrijven.
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland
Ooit zij een van onze opleiders: "Dames en heren, als u uw werk goed doet, dan maakt u zichzelf overbodig". Maar geruststellend zij hij dan erna, "maar maakt u zich niet ongerust, de patiënt luistert niet altijd naar wat u zegt".
Maarten Vasbinder
médico familiar e comunitario, Ubon Ratchathani
Collega Bonte. ik ben het helemaal met u eens.
De mogelijkheid bestaat inderdaad dat het artikeltje ironisch bedoelt, maar dat maakt het overbodig bij een dergelijke kwestie.
Hoe komt patiënte overigens aan een wondinfectie?
Onze taak is advies gev...en en niet meer dan dat. Volgt de patiënt dat advies niet op, dan is dat jammer, maar soms ook goed, omdat we regelmatig verkeerd advies geven uit onwetendheid. Kijk maar naar de steeds veranderende richtlijnen.
75 kg is volgens schrijfster kennelijk te veel. Daarmee krijgt de buurman ook een sneer. Dat wordt hongerlijden voor een groot deel van de bevolking.
Hippocrates waarschuwt nog zo. Doe patiënten geen schade. Belerende dokters doen dat maar al te vaak, hoe goed ook bedoeld. Levenskwaliteit heeft niet voor iedereen dezelfde inhoud.
RS Kuipers
AIOS, Amsterdam
Hulde voor het opschrijven van deze gevoelens waar zo velen mee rondlopen. Wie dit opschrijft krijgt al snel, getuige ook de reacties, de wind van voren. Wat nog niet genoemd was is dat het in Nederland bijvoorbeeld wel verplicht is om een gordel te ...dragen. Wij dat niet doet wordt beboet. Een ongezonde leefstijl wordt op geen enkele wijze bestraft. Maar, en dat ben ik met de critici eens, bestraffen is waarschijnlijk ook niet de beste manier om deze vaak laagopgeleide groep mensen te 'helpen.' Wat ik mij dan echter afvraag is waarom we in Nederland een gezonde leefwijze niet stimuleren? Waarom zijn in een ziekenhuis-shop de zakken snoep en chocola goedkoper dan een fruitmand? Waarom hebben de meeste ziekenhuizen geen fitnessruimte voor personeel? Waarom krijger niet-rokers geen korting op hun premie? Waarom... enz. We kunnen het ook omdraaien: een gezonde leefstijl belonen. Dan wordt het voor iedereen, die wil, interessant om iets aan gezondheid te doen.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@ een anonieme, specialist, werkzame: Rest nog gewoon uw naam op te schrijven. Voor mensen die hun mening alleen anoniem durven te ventileren, kan ik niet bijzonder veel respect opbrengen.
Humor kan ik niet ontdekken aan de blog, maar dat zal mijn ...gebrek aan humor wel zijn. Of ik ben niet van de juiste standing, dat is ook heel goed mogelijk. Wassenaar is ook een heel eind weg van Dalfsen, ook psychologisch.
En het leukste is dat dat ook zo zal blijven.
een anonieme
specialist, werkzame
Nu nou collega's, zullen we de reacties netjes houden?
Een column is per definitie opiniërend; gezien de nogal emotionele reacties is de schijfster daar zeker in geslaagd.
De column is juist geschreven met humor en de geschetste situatie is herkenba...ar.
En ongeacht het sociale milieu waaruit iemand afkomstig is, is jullie nooit het gevoel bekropen dat de patiënt allerlei nare dingen over ons kan zeggen, ons uit mag schelden en bedreigen, ons voor de rechter mag slepen en zorgverleners altijd "de wijste" moeten zijn?
Laat het ouderwetse voetstuk achterwege, maar een beetje wederkerigheid van respect, begrip en empathie zou gewaardeerd worden.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Rotteveel. Excuses! Ik had Vleggeert-Lankamp en Liebrand willen aanspreken.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Ach, de eigen verantwoordelijkheid... @Liebrand @Rotteveel: Wellicht lijden jullie ernstig, maar dan toch vooral aan tunnelvisie. Het staat u echter geheel vrij om een ander beroep kiezen, waarbij je geen last hebt van al die vreselijke patiënten die... te veel eten, teveel roken en teveel alcohol drinken, hun benen breken bij voetballen of skiën, of een lelijke scheur in het gezicht oplopen door een harde hockeybal, of met een overdosis XTC, heroïne of GHB op de SEH terecht komen...
Wordt voor mijn part wegwerker, of bouwvakker, ga desnoods achter de kassa zitten bij de ALDI of wordt schoonmaker. En probeer anders eens een tijdje rond te komen van een bijstandsuitkering. Je kunt ook altijd nog zwerver worden, hartstikke leuk, een paar nachtjes onder de brug 1a. Dan heb je echt helemaal geen last van al die vreselijke patiënten.
Helaas, de inkomsten worden dan wel ietsje minder. En ook het aanzien. En als je ziek wordt heb je de pech dat je tegen een dokter aanloopt die nog nooit psychische grenzen van Wassenaar is gepasseerd.
Marjo Rotteveel
Specialist ouderengeneeskunde, Dordrecht
Nounou collega's, waar is jullie empathie en relativeringsvermogen gebleven?
Want zeg eens eerlijk maken jullie zelf echt zo zelden onverstandige keuzes?
Los van het feit dat een ongezonde levensstijl vaak samenhangt met minder kansen in het leven he...bben gekregen waardoor enig mededogen op zijn plaats is, hoort een dokter te weten dat roken een verslaving is en een kenmerk van verslaving is dat je er niet zomaar mee kunt stoppen, misschien wel juist niet als je weet dat je heel dom bezig bent. Juist deze patient verdient uw steun en een passend zorgaanbod. Dus ga zeker het gesprek aan, maar hopelijk met voldoende empathie. En behoud uw humor en uw goede humeur. Dat is beter voor de patient maar ook voor uzelf!
j. de wit
psychiater, Amsterdam
helemaal waar. Vaak voel ik me als psychiater de slaaf van de geemancipeerde patient. Moet ik me weer verantwoorden omdat ik iemand een persoonlijkheids stoornis toedicht en hem niet in verband met een chronisch depressief beeld voor een kortdurende ...behandeling wil toelaten. [Hij heeft tenslotte al elders een langdurig lopend traject] Boze en verongelijkte types met langdurige en terugkerende verslavingen die zich het slachtoffer voelen van in dit geval de werkgever en de maatschappij. Nu na meedere gesprekken en bemiddelingspogingen zal het, als het aan hem ligt, nog veel meer werk [en dus kostbare tijd] gaan kosten. Zucht. Waarvoor, waarheen?
Bart Liebrand
Anesthesioloog-pijnspecialist , Eindhoven
Carmen, ik kan dit allen maar onderschrijven. Mijn wachtkamer bestaat voor een belangrijk deel uit patiënten die een dikke onvoldoende scoren voor het rapportcijfer verantwoordelijkheid voor de eigen gezondheid.