Een heel steile glijbaan naar beneden
Plaats een reactieMijn gedachten dwalen af terwijl ik naar een presentatie over het uitgezaaid melanoom zit te kijken. De dia toont een figuur met cijfers over de tienjaarsoverleving. De figuur herinnert me aan de grote groene glijbaan in het krijspaleis. U kent ’m wel: die heel steile glijbaan waar peuters en kleuters met een rotvaart vanaf vliegen en zacht op hun billen de lange staart af glijden. Aan die lange staart staat menig (groot)ouder te roepen: ‘Kom maar naar beneden, er kan je niets gebeuren!’ Na de zachte landing wordt er gejuicht met de armen in de lucht: ‘Zie je wel, alles kwam goed!’
De gelijkenis betreurt me. Hoewel de winst van immunotherapie op de overleving met uitgezaaide melanoomkanker zeer indrukwekkend is te noemen, bereikt nog steeds de absolute minderheid de zachte landing. Die lange staart kan héél lang duren en dat is geweldig. Na tien jaar zijn er nog steeds patiënten in leven. Dat was vijftien jaar geleden ondenkbaar.
Nog steeds bereikt de absolute minderheid de zachte landing
Toch vrees ik dat wij, als medische wereld, omwille van dat lonkende succes, net als die (groot)ouders hard staan te roepen: ‘Kom maar naar beneden, er kan je niets gebeuren!’ Maar zouden wij onze (klein)kinderen net zo hard naar beneden duwen als we wisten dat minder dan de helft van de allerfitste kinderen de landing zou halen? Zouden we onze kinderen net zo enthousiasmeren over de prachtige ontwikkeling van de glijbaan? Zouden we eerlijk tegen ze zijn en zeggen dat je onderweg ernstige schade kunt oplopen en dat je te pletter kunt vallen?
Of zouden we er vaker voor kiezen om ze in onze warme armen naar beneden te dragen? Zouden we accepteren dat het geluk van die lange staart niet altijd opweegt tegen de risico’s die je neemt?
Collega’s, ik begrijp waarover u juicht. Laat dit enthousiasme een bron zijn voor nog meer onderzoek naar wie we van de glijbaan moeten duwen. Maar laat de minderheid niet altijd uw praktijk bepalen. Soms is het alternatief van op handen naar beneden gedragen worden namelijk zacht, warm en menselijk.
Meer van Anouk Putker:- Er zijn nog geen reacties