Een goed voornemen nodig? Betere sollicitatieprocedures!

Mocht u als medisch specialist nog geen inspiratie hebben voor goede voornemens dit jaar: laten we eens naar uw sollicitatieprocedures kijken.

Ik bevind me tussen een grote groep (bijna) jonge klaren. Een vreemd woord trouwens, want de meesten van ons zijn inmiddels zo jong niet meer. We hebben ergens ­tussen de twaalf en twintig jaar besteed om medisch specialist te worden, inclusief promotietrajecten, zwangerschapsverlof, buitenlandse stages, et cetera. Hoewel de eindstreep meer een beginstreep is, staan collega’s na het behalen van de titel toch vaak met de tong op de knieën. Het is gelukt, maar de reis heeft veel van onszelf en onze naasten gevraagd.

Maar nu begint nieuwe ellende: de arbeidsmarkt is een ramp. Er zijn maar weinig vacatures – meestal slechts een handjevol per jaar. En de meeste ervan lijken op zoek naar een schaap met vijf poten: wetenschappelijk onderlegd, bestuurlijke ambities, ex-topsporter, uitstekende klinische vaardigheden en een fijne collega. En vergeet niet: ‘met klinische ervaring’. Daarentegen biedt deze vacature slechts plek voor zes à negen maanden werkplezier tegen een salarisschaal die onderdoet voor de rest van de vakgroep.

Wie talent wil aantrekken, moet het ook waarderen

Mijn opvatting is: wie een nieuwe collega zoekt, zorgt voor een kans op jarenlange ervaring, een werkelijk marktconform salaris en een goed doordacht werkprofiel.

Als uw toekomstige collega bereid is om half Nederland door te reizen, de kinderen wéér bij opa en oma heeft ondergebracht, en extra uren werkt om vandaag om 15.00 uur op sollicitatie­gesprek te verschijnen, dan zou u zich diep moeten schamen als uw eerste vraag luidt: ‘Zo, Anouk, waarom heb je op deze baan gesolliciteerd?’ Wat denkt u zelf?

Laten we dit jaar niet alleen goede voornemens maken, maar ze ook écht waarmaken. Verbeter de sollicitatieprocedures, ­waardeer de mensen die u zoekt en stop met het uitdelen van schijnbare kansen. Wie talent wil aantrekken, moet het ook ­waarderen.