Doe-het-zelfeuthanasie

In september vorig jaar kondigde de Coöperatie Laatste Wil in Nieuwsuur aan dat ze een humaan zelfdodingsmiddel hadden gevonden dat goedkoop is en makkelijk te krijgen. Ze weigeren nog altijd te zeggen om welk middel het gaat. De Coöperatie heeft zestienduizend leden, dat wil zeggen dat er nogal wat mensen zijn die zo’n achterdeurtje naar het graf wel binnen bereik willen hebben.

Rustig nadenken over hoe je zoiets de wereld in brengt, was er niet bij. En zo gebeurde het dat ze in Nieuwsuur gingen zitten tetteren dat ze een middel hadden gevonden. Gevolg: gedrang bij de groothandel, waardoor men zich daar realiseerde waarom zoveel mensen dat spul wilden hebben. En dus werd het moeilijker verkrijgbaar. Tot zover hun onhandigheid. Lastiger is hun bewering dat het middel tot een humane dood leidt.

Er bestaat een aanzienlijk risico dat je spartelend doodgaat

Omdat ze niet zeiden wat het middel is, was het onmogelijk na te gaan of die bewering klopte. Je zou zeggen: we zijn met volwassenen onder elkaar dus zeg maar gewoon waar het om gaat. Maar wellicht hield de angst voor misbruik hen op dit punt tegen. Een angst die ze op een veel wezenlijker punt kennelijk niet voelen: iedereen die boven de 18 is en niet opzichtig gestoord komt ervoor in aanmerking.

In de NRC van 24 februari maakt Wim Köhler publiekelijk huiswerk over het spul, dat hij X blijft noemen, alweer uit diezelfde angst denk ik. Het gaat om natriumazide (NaN3), een biocide middel, in laboratoria gebruikt om glaswerk van alle sporen van levend materiaal te ontdoen. Het is absoluut dodelijk in de juiste dosering. Maar dat is dan ook het enige wat klopt in de beweringen van de Coöperatie. Köhler put uit literatuur over een aantal ongelukken, zelfmoorden en één moord, allemaal als gevolg van de inname van natriumazide. De Coöperatie is slordig over de dosering, want het effect van de 2 gram die zij voorstellen is ongewis. Ernstiger is hun ongefundeerde verzekering dat het stervensproces niet onprettig verloopt. Uit de weinige gevalsbeschrijvingen blijkt dat er naast hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid ook nogal eens een insult volgt voordat de innemer het bewustzijn heeft verloren. Kortom, er bestaat een aanzienlijk risico dat je spartelend doodgaat. Waar de Coöperatie het lef vandaan haalt om dit allemaal terzijde te schuiven is mij een raadsel. Je kunt alleen maar hopen dat de feiten over natriumazide tot gevolg zullen hebben dat niemand eraan wil.

Maar daarmee is het probleem dat die duizenden leden hebben, of menen te hebben, niet opgelost. Als we van dit soort capriolen af willen, dan zullen we de strafbaarheid van hulp bij zelfdoding moeten afschaffen. Waarna de euthanasiewet met een diepe zucht ineenzijgt. Waarna artsen zich niet meer met allerlei buitencategorieën van doodswensen hoeven bezig te houden. Ergens rond 2084 is dat allemaal wel rond. Onzin natuurlijk. We hebben nog heel wat voor de boeg in dit merkwaardige domein van de zelfgewilde dood.