De sterfconsulent bestaat allang
1 reactie‘Dokter, u moet me wel een spuitje geven, hoor!’ Ik zag het al helemaal voor me, de talloze sterfconsulten bij de huisarts, nu de minister groen licht wil geven voor stervenshulp bij een 'voltooid leven'. Consulten die ik mijn collega's allerminst toewens. In de gesprekken met huisartsen – na uitgevoerde euthanasieën – zie ik, hoor ik en merk ik hoe enorm groot de emotionele belasting is die het doden van een mens met zich meebrengt.
Ik word dus keer op keer ontzettend kwaad als mensen in mijn omgeving menen recht te hebben op een dood, aan de hand van de dokter. ‘Weten jullie wel wat je van je dokter vraagt?!’ bijt ik ze elke keer toe. Ze lijken het niet te weten. En vermoedelijk ook niet te willen weten. Wel willen sterven, maar niet lijden. In onze huidige samenleving verwachten we instantoplossingen, instantgeluk. Het leven, en dus ook het sterven, moet wel 'leuk blijven'. Ik was dus ook boos op de minister, die 'de dood op bestelling' naar onze beroepsgroep poogde te delegeren. Maar ik bleek abuis. Niks sterfconsulten voor huisartsen, tot mijn genoegen! De minister gaat (para)medisch geschoolde sterfconsulenten opleiden, die zullen onderzoeken of er een duurzame overlijdenswens bestaat, bij een voltooid leven. Zij regelen vervolgens het benodigde gifdrankje. Deze route bestaat echter allang – zij het illegaal. Gewoon even bellen met Stichting de Einder.
Nico Terpstra
huisarts, HOORN
Huppakee!