De patiënt is degene met de ziekte

Als je meer kennis hebt over geneeskundige onderwerpen, ga je je vanzelf zorgen maken dat je een enge ziekte hebt. Je bent je bewust van allerlei risico’s. Als je door een leerboek bladert, herken je er vaak wat van jezelf in.

Na drie patiënten die ik zie voor psychotherapie in verband met angststoornissen, merk ik dat ik zelf ook meer beren op de weg zie. Dingen waarover ik me normaal al zorgen maak, worden groter. Mijn perfectionisme viert hoogtij. ‘Ik loop echt niet terug om ’s ochtends het gasfornuis te controleren’, zegt mijn patiënt. Ik heb dat vanochtend wel gedaan. Na drie depressieve patiënten moet ik zelf even bij een collega binnenlopen om te ventileren en de grijze lucht weer blauw te kleuren.

Elke hond die je tegenkomt, heeft potentieel rabiës

Prikaccidenten liggen overal in het dagelijks leven op de loer. Een wondje bij de kapper is minstens hepatitis B. Struikelen en de straat schrapen met je knie is tetanus. Op vakantie zijn er allerlei exotische ziektes die je kunt krijgen. Elke hond die je daar tegenkomt, heeft potentieel rabiës. Er gaat dus een lading medicijnen, pleisters en tapes mee, want je weet maar nooit.

Gelukkig zijn er ook niet-medische vrienden om de boel wat te relativeren. Een vriend heeft bijna zijn vingertopje eraf gesneden bij het door­midden snijden van een bevroren kroket voor op een tosti. Of de pezen beschadigd zijn, weet hij nog niet. De wintersportbus staat op het punt te vertrekken. Aan de keuken­tafel pulkt hij het verband eraf dat er dan al een aantal dagen op zit. Hij gooit er wat nieuwe gaasjes tegenaan en is klaar om de piste op te gaan. Het zal wel goed komen.