Blogs & columns
Column

De groene revolutie

1 reactie

Als archeologen over een paar duizend jaar opgravingen doen om onze tijd beter te begrijpen, stuiten ze misschien wel op de selfiestick. De plastic stok waarop we onze even toepasselijk genaamde ‘iPhone’ bevestigen om op allerlei ‘cruciale’ momenten een foto van onszelf te maken. Sinds de verlichting viert het ‘ik’, het individu, met name in de westerse wereld, hoogtij. De snelheid waarmee gigantische multinationals als Google en Apple met standaard ‘one-size-fits-all’-algoritmes het individu en zijn overtuigingen tot het centrum van zijn eigen universum hebben gemaakt, is bijna angstaanjagend. Gepersonaliseerde emoji’s, routeplanners, advertenties et cetera; je zou bijna gaan geloven dat de wereld om jezelf draait.

‘Het begin van de 21ste eeuw kenmerkte zich door een verregaande versnippering van de gezondheidszorg waarin ieder orgaan en iedere ziekte nagenoeg een eigen specialist kreeg’, is wellicht ook een zinsnede in de geschiedenisboeken van de toekomst.

Om echte vooruitgang te boeken, moeten we meer afstand nemen

Tijden waarin veel technologische vooruitgang wordt geboekt kenmerken zich vaak door een sterke drang tot controle door middel van beperking. Na de verheerlijking van de holistische homo universalis van de renaissance, bracht de nieuwe tijd wetenschappers die zich specialiseerden in toegespitste vakgebieden. Anatomen kozen een ligament en vernoemden het naar zichzelf, ontdekkingsreizigers claimden stukken aarde en botanici bekroonden flora en fauna met een hashtag van hun achternaam. De huidige technologische revolutie heeft eenzelfde uitwerking. Het duurt een tijdje voor we inzien dat om werkelijke vooruitgang te boeken we weer afstand moeten nemen en ontwikkelingen conceptueel met elkaar moeten verbinden zoals Darwin en Einstein dat destijds ook deden.

We zullen terugkijken op deze tijd als het Antropoceen, het tijdperk waarin het aardse klimaat en de atmosfeer de gevolgen ondervinden van menselijke activiteit. En bij dit ‘ik-tijdperk’ hoort ook de zogenaamde personalized healthcare: medische zorg die geheel afgestemd is op jou, als uniek wezen. De gezondheid van onszelf en onze naasten is ons dierbaarder dan die van onze medemens, en al helemaal dan die van dieren, planten en de gehele aarde. In vliegende vaart verbranden we bossen, vervuilen we onze lucht en bezoedelen we onze rivieren om vandaag een medische sector in stand te houden die het individu beter maakt maar wel blind lijkt voor morgen.

In tegenstelling tot onze oudste collega’s, die de natuur als de basis zagen voor de gezondheid van de mens, is het groen in de zorg verbannen tot de plantenbak in het personeelsrestaurant. En hoewel geheel terecht de afgelopen eeuwen, van Semmelweis tot het hoofd van de infectiepreventie erop hebben gehamerd dat we uiterst beducht moeten zijn voor menig micro-organisme, is het idee om een totaal steriele omgeving na te streven wellicht ook al bijna achterhaald. Als onze kinderen astma en eczeem krijgen van een te schone keukenvloer, is het dan raadzaam om de huid preoperatief volledig te desinfecteren, of zou er juist ook leven zijn op de epidermis dat de wondgenezing stimuleert?

Gelukkig gloort er hoop aan de horizon. Onlangs kondigden het Erasmus MC en de TU Delft aan dat ze in de toekomst steeds nauwer zullen gaan samenwerken en ook de Universiteit van Wageningen is al nauw verbonden met onze sector. Steeds meer ziekenhuizen zorgen voor meer natuurlijk licht en groen in hun gebouwen en het microbioom wordt steeds meer in ere hersteld in de wetenschappelijke literatuur. Het bestaan van archeologen in de toekomst suggereert dat de mensheid op tijd heeft ingezien dat het behoud van de aarde de basis is van het behoud van onszelf. En dat ze dat met een gerecyclede selfiestick willen vastleggen, lijkt me geen probleem.


Lees meer van Emma Bruns

  • Emma Bruns

    Emma Bruns is chirurg in opleiding.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Piet van Loon

    Orthopeed/ houdingsdeskundige, Oosterbeek

    Mooi gezegd. Toekomstige archeologen zullen ook veel vervormde wervelkolommen vinden, metaal van nieuwe heupen, knieën, pacemakers en ga zo maar door. Gebrek aan preventie in deze tijd van uit de hand lopende Zivilizationskrankheiten zullen ze hopeli...jk achteraf als oorzaak herkennen. In een maatschappij, waar het I-It het is gaan winnen van het I-Thou ( Andreas Buber, filosoof) en het zitten en beeldschermturen het leven bepaald verdwijnt de preventieve geneeskunde als vanzelf. Maar goed dat bacteriën en virussen ons af en toe bij de les houden.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.