De bittere pil van de griepprik

Ruim voordat een half miljoen kinderen de Mexicaanse griepprik kregen, was epidemiologisch al zonneklaar dat dit preventieprogramma later de geschiedenis in zou gaan als misdaad tegen de menselijkheid. Met slechts politieke (angst voor gezichtsverlies) en economische (meer dan 100 miljoen het riool in) motieven als drijfveer accepteerden politici bijwerkingen als koorts, angst en guillain-barré. Een schande waarvoor viroloog noch politicus openbaar het boetekleed aantrok.

Twee jaar later. Gelukkig is na veel gedoe de subsidiekraan naar het Geneesmiddelenbulletin niet dichtgedraaid. Anders hadden we het oktobernummer gemist, waarin de vloer wordt aangeveegd met de bewijsvoering rond de werkzaamheid van het influenzavaccin. Conclusie? Of de jongens van het beleid alsjeblieft het influenzaprogramma willen stopzetten tot er serieus bewijs is dat de prik het wint van de homeopathische korrel.

Natuurlijk is dat economisch een bittere pil. Gedwongen ontslagen bij de farmaceutische industrie, het RIVM en de WHO. En dolende virologen. Over Ab Osterhaus hoeft u zich overigens geen zorgen te maken. Die heeft de weg naar de dierentuin gevonden, waar hij de Indische olifant gaat redden van het herpesvirus. Wel zo’n veilig idee dat hij eerst gaat oefenen op dieren. Stel je voor dat de overheid opnieuw als een blind paard – ook een aardig proefdier – achter deze gevaarlijke man aanloopt om met een onwerkzaam vaccin de genitale herpes uit te roeien.

Helaas zal de huisarts ook bloeden: zonder griepvaccinaties een slordige 6000 euro minder jaaromzet. En dat naast de 20.000 die Edith Schippers wil afpakken. Het moet maar. Als de schulden in Griekenland maar voldoende toenemen – gewoon weer op vakantie naar Frankrijk – levert dat Nederland miljarden rentevoordeel op. Daarmee moet de huisartsenzorg toch te redden zijn? Die is al tevreden met 132 miljoen.

Jos van Bemmel, huisarts

Meer bijdragen in de rubriek Veldwerk