Blogs & columns
Hester Roos
1 minuut leestijd
Blog

Dat smaakt naar meer - Hester Roos

1 reactie

BLOG

Het ventje met blonde piekhaartjes dat in zijn Maxi-Cosi op mijn bureau wordt neergezet is een maand of tien oud. Hij moet kokhalzen en huilt bij het drinken. Het gekke is dat het vrij plotseling is begonnen. Hij heeft de hele dag vrolijk gespeeld, was helemaal niet ziek. Vader en oma zijn met hem naar de huisartsenpost gekomen en hoewel er geen duidelijk verslikincident was, zijn ze bang dat er ergens in zijn keel voedsel is blijven steken.

Ontspannen ligt hij te slapen, een lichte blos op zijn babyroze huidje. Zijn ademhaling is rustig, een inspiratoire stridor in geen velden of wegen te bekennen. Ik hoor prachtig ademgeruis over de longen, geen neusvleugel vleugelt. Niet bepaald het beeld van een respiratoir bedreigd kind. Noch vader, noch oma komt over als paniekvogel, dus een beetje opmerkelijk is het wel. Als hij zich dus echt verslikt heeft zal er waarschijnlijk iets vastzitten in zijn oesofagus bedenk ik me; alles wat hoog zit zou moeten leiden tot klachten bij zijn ademhaling. Wat nu? Naar de kinderarts zodat hij gesedeerd gescopieerd kan worden? Of in ieder geval een röntgenfoto om mee te beginnen?

Ik besluit hem eerst even wakker te maken. Een blik in zijn keel werpen is misschien wat onzinnig, maar toch wel het minste wat ik kan doen met mijn beperkte middelen. In de houdgreep bij vader, spatel erbij, lampje… gluren, hè, is dat nou… shit, mond dicht… kleine worsteling, opnieuw spatel, lampje, ja, toch!

‘Hebben jullie thuis iets met gele draadjes waarmee hij gespeeld zou kunnen hebben?’
Vader denkt na. Een kokosmat op de grond, maar daar heeft hij vast niet op gespeeld, toch?
Nog een houdgreep, spatel, lampje en drie pogingen later komt er een gebogen harde gele kokosdraad van 2 cm naar buiten tussen de punten van mijn pincet. Oma klapt in haar handen, ventje steekt zijn kleine knuistjes uit naar zijn fles en drinkt er gulzig aan.

Ja, soms zijn het de kleine heldendaden die de meeste voldoening geven.


Hester Roos, huisarts in opleiding


Meer van Hester Roos

Meer bloggers

huisartsgeneeskunde
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Bart Brandenburg

    arts, LIESSEL

    Magische geneeskunde en dankbaar werk, dit soort "instant satisfaction". Reponeren van een zondagsarmpje is er ook zo een. Op sommige dagen zou je willen dat het spreekuur meer van dit soort tastbare resultaten bevatte.

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.