Dapper dokteren - Bert Keizer
7 reacties
Bij ons was meneer S. opgenomen, 41 jaar oud, ineens overvallen door onbegrijpelijke neurologische symptomen. Het bleek om hiv te gaan waarbij hij een PML ontwikkelde. Nee, dit wordt niet zo’n onbegrijpelijke cardiologische ontslagbrief waarin de patiënt ‘een LDS-H onderging wegens pseudo occlusive FS-III-abrasion, bij SADC-GSq rotatie, in het kader van een LV-LA tropioid negatieve ISVW’. PML is progressieve multifocale leukencefalopathie of zoals de coassistent het uitdrukte: overal steeds meer gaten in de witte stof. Ja, maar als je het in het Grieks zegt lijkt het net of je weet waar je het over hebt.
Meneer S. was er cerebraal uitermate beroerd aan toe: hemibeeld, motorisch onrustig, onstuitbaar roepgedrag, incontinent van alles en daarbij doodongelukkig. Het ziekenhuis wilde nog een MRI doen om een IRIS uit te sluiten. Moet u zelf even opzoeken, want zoveel ruimte heb ik niet. Ik had nog nooit van een IRIS gehoord, maar toen de eventuele therapie prednison bleek te zijn, durfde ik gewoon te zeggen: zullen we alleen scannen als hij ervan opknapt? Vond de neuroloog ook. Geen scan dus.
Tot mijn niet geringe vreugde blijken wij in deze episode Dappere Dokters te zijn. Mirella Buurman beschrijft deze categorie beroepsgenoten in het NTvG van 19 oktober. ‘Dappere dokters gaan in gesprek met specialisten over het nut van voor-gestelde behandelingen. Dappere dokters durven nee te zeggen.’
Haar naasten zien veel meer
dan alle scans bij elkaar
Het simpele idee is alleen die diagnostiek en zorg te leveren waar de patiënt wat mee opschiet. Als je het zo opschrijft dan hoop je maar dat het niet tot de wereld doordringt dat hiervoor gepleit moet worden. Ik trof een gaaf voorbeeld van zinloze diagnostiek in het boekje Wils Verklaring, een uitstekend verslag van het dementeringsproces van Wil van Gelder, de vrouw die euthanasie kreeg hoewel al gevorderd dement.
Tussen 1991 en 2010 werd ze zeven keer gescand en onderging zij meerdere lumbaalpuncties. En dat bij een ziekte waarvan we
al tientallen jaren weten dat de hetero-anamnese het beste diagnosticum
is. Het trieste, of het belachelijke, is dat de scans aanvankelijk niet
‘kloppen’ met haar gedrag. Zo krijgt ze in 2003 te horen dat het geen
Alzheimer is. Hoera! Maar ze is dan al twaalf jaar aan het tobben met
een steeds maar erger wordende geestelijke aftakeling. Haar man, haar
kinderen en haar vriendinnen zien veel meer dan alle scans bij elkaar.
En toch blijft men naar die verrekte scans kijken. In 2005 blijkt de
hippocampus eigenlijk nog best in orde, maar ze kan de weg naar huis
niet meer vinden en ziet geen kans meer om boodschappen te doen
of een maaltijd te bereiden.
Bestaat er bij een dergelijk ziekteproces nietiger informatie dan de mededeling dat het op de scan best meevalt? Wat vindt u van ‘Dappere Dokters scannen geen Dementen’?
Bert Keizer is verpleeghuisarts
P.D.F. Frijns
specialist ouderengeneeskunde, GELEEN
Ik word wat katterig van de eerste reacties om van een artikel over verpleeghuisgeneeskunde met beesten voorbeelden te komen. Verpleeghuisgeneeskunde is vaak een vak van onzekerheden. Onderzoek doe je als je een behandelbaar probleem verwacht. En als... de prognose de belasting van onderzoek en behandeling rechtvaardigt. Persoonlijk vind ik daar niets dappers aan. Gelukkig zijn de meeste vertegenwoordigers van patienten het ermee eens om terughoudend te zijn met eindeloze diagnostiek. Helaas zijn het moeilijkst te overtuigen familieleden met een medische of zorgopleiding. En om je kat nu bij een artikel over verpleeghuispatienten te halen maakt mij licht onpasselijk
P.D.F. Frijns
Specialist Ouderengeneeskunde, GELEEN
Ik word wat katterig van de eerste reacties om van een artikel over verpleeghuisgeneeskunde met beesten voorbeelden te komen. Verpleeghuisgeneeskunde is vaak een vak van onzekerheden. Onderzoek doe je als je een behandelbaar probleem verwacht. En als... de prognose de belasting van onderzoek en behandeling rechtvaardigt. Persoonlijk vind ik daar niets dappers aan. Gelukkig zijn de meeste vertegenwoordigers van patienten het ermee eens om terughoudend te zijn met eindeloze diagnostiek. Helaas zijn het moeilijkst te overtuigen familieleden met een medische of zorgopleiding. En om je kat nu bij een artikel over verpleeghuispatienten te halen maakt mij licht onpasselijk.
N.N. Rossen
huisarts, Venray
Helaas eist de zorgverzekeraar bij patiënten die in aanmerking willen komen voor vergoedingen bij Alzheimer een formele diagnose, dus met beoordeling door geriater en met scan. Op basis van mijn kennis van patiënt als huisarts en de kliniek mag ik ze...lf de diagnose niet stellen.... Dappere dokters moeten op zoek naar dappere verzekeraars!
P.H. Bots
geriater, DEN HELDER
Aan alle dappere eerste lijn sdokters je moet het een doen en het ander niet laten!!!
P.W. Blankevoort
Huisarts, WILLEMSTAD CURAÇAO
Kan er geen aparte instroom komen die opleidt tot accreditatie voor de "Dappere Dokters". Liefst: "Geaccrediteerd" en "Erkend".
Theo v Andel
arts-assistent , Badhoevedorp
Mijn kat had hyperthyreoidie,afvallen en veel eten,na bloedafname diagnose rond. Pillen mee,kat knapte op,maar dierenarts wilde wel regelmatig T4 laten bepalen,dwz hoop stress voor kat en baas. Nou zeiden wij,als u het niet erg is varen wij wel op de... kliniek.Lijkt me stuk handiger en voor ons goedkoper. Daar keek de dierenarts wel van op,want de kat moest exact ingesteld worden volgens hem. Dus ook in de aanpalende gezondheidszorg is het adagium meten is weten.
E. van Gemerden
Huisarts, AMSTERDAM
Mijn kat was al bejaard toen ik hem kreeg, ontwikkelde allerlei ouderdomskwalen incl al geneomde hyperthyreoidie. Met pillen ( die meneer vies vond), af en toe een kuur amoxi tegen urineweginfectie ( gewoon op de gok bij ziek en moeizaam plassen) hee...ft het beestje nog de geschatte leeftijd van 22 jaren bereikt. Ongetwijfeld ook met anemie, artrose, nierinsufficientie, staar, doofheid en wellicht een tia'tje op z'n tijd. Maar tot op het laatst smikkelend van voer en knorrend op de bank. Wat had allerlei onderzoek opgeleverd? Inderdaad, ongemak en de bevestiging dat leven eindig is en vooral de kwaliteit geldt. Nou is een mens geen kat maar toch....