Dansen
2 reactiesDe laatste jaren ervaar ik mijn spreekuurconsulten steeds meer als een dans. Vanaf de eerste begroeting reageren ouders, kind en ik op elkaars bewegingen. We tasten elkaar af: met wat voor vragen en problemen zijn ze bij me gekomen? Wat voor hulp kan ik ze daarbij bieden? Richtlijnen zijn mooi, maar doordrenkt van onzekerheden en ontbrekend bewijs. Aan mij de taak om met mijn kennis én onzekerheden compassievol maatwerk te maken voor déze patiënt, en dit fijn te slijpen zodat het aansluit bij hún wensen en verwachtingen. Als die dans goed verloopt, zwieren we door het consult en kijken na afloop beide partijen tevreden terug. Maar als we elkaars basispassen niet begrijpen, gaan we op elkaars tenen staan.
Tijdens de studie geneeskunde en mijn opleiding heb ik nooit dansles gehad. Je leerde over de anatomie, de fysiologie en de moleculaire biologie van het zenuwstelsel en de spieren. Als je dat maar begrijpt, dan komt het dansen vanzelf, leken mijn leermeesters te denken. De nadruk in studie en opleiding ligt ook nu nog op de ziekte en de pathofysiologie. Belangrijk, zeker, maar slechts één van de basispassen. Echt dansen leer je door te oefenen, met een dansleraar die alle basispassen én de nodige variaties zelf tot in de puntjes beheerst, en die het geduld heeft om het jou ook te laten leren. Stap voor stap.
Dansen leer je niet door een eenmalige cursus of nascholing. Dansles volg je je hele loopbaan lang. Specialistische opleidingen kunnen hierin nog heel veel leren van hun collega-huisartsopleiders.
Anneke Ligtenstein
arts M&G, Nibbixwoud
Wat een mooie metafoor!
Anneke Ligtenstein
arts M&G, Nibbixwoud
Wat een mooie metafoor!